Yüzyıllık çınara dayarsın yorgun bedenini. Şemsiye gibi açılmış dallarının altında gözlerin kapanır. Kuş cıvıltıları alıp götürür seni derinlere. O anda bütün çetrefilli düşüncelerinden soyutlamaya çalışırsın kendini. Yurdundan uzakta farklı coğrafyadaki insanlarla konuşup dertleşirsin Ama seni dinleyen hiç kimse olmaz. Hep beğenilmek hep takdir edilmek dürtüsü insan oğlunun en büyük zaafı olsa gerek. Sen sadece dinleyeceksin, karşındaki sürekli konuşacak. Hele de bir iki kadeh şerefe kaldırdıysan kendini kurtaramazsın.
Oh be kimseler yok yanında. Şanslı sayılırsın. Sadece genç bir çift var yandaki ağacın gölgesinde. Sevişiyorlar. Sana aldırdıkları yok. Gözlerin kayıyor gençlere. Gençliğin geliyor gözlerinin önüne. Şimdi hepsi rüya. Yalnızsın. Nereye gidersen git o yılların tadını bulamayacaksın Ve hep yalnız kalacaksın.
Kuşların serenatlarının altında gözlerin kapanıyor. Uykunun kollarında kendinden geçiyorsun ..
Ayhan Sarıkaya
Şair