Bir Zamanlar NİKSAR’DA
UÇAKLAR
1960 lı yıllar.
Niksar’da hava sıcak.
Okullar yaz tatili.
Okuduğum kitabı kapatıyorum.
Eflatun Cem Güney’in ,
Aşık Garip kitabı.
Kitap,şiirsel,akıcı bir dille yazılmış.
1950 lı yıllar geliyor aklıma.;
Akkuş’ta,
Köy delikanlılarının cebinde ikiye katlanmış,
aşık kitapları,
hediyesi 50 kuruş,
ceketlerinin üst yan,yaka cebinde küçük bir ayna,
yanında tarak,
iki de bir,aynayı çıkarırlar,saçlarını alabrus tararlar.
Kızlara yakışıklı görünecekler.
Ben daha küçüğüm.
Onlara öykündüm.
Babama tarak ve ayna alacağımı söyledim.
Babam güldü.
Bir lira verdi.
Şimdi,Niksar’da ,Kale Bayırı’ndaki evimizde, eski günleri düşünüyorum.
Birden aşağıda Çanakçı Deresi’nin üzerinden bir gürültü,homurtu yükseliyor.
Pencereye koşuyor,bakıyorum.
Gözlerime inanamıyorum.
Şaşkınlıktan elimdeki kitabı yere düşürüyorum..
Aşağıda,Çanakçı Deresi’nin üzerinde ,iki savaş uçağı uçuyor
Gürültüleri o kadar şiddetli ve güçlü ki ev sallanıyor.
O günden sonra uçaklar Niksar’ sık sık gelmeye başladılar.
Haftalarca niçin geldikleri tartışıldı.
Uçakların “Allah korusun,düşmesi durumunda,büyük olumsuz durumlara sebep
olabileceği” tartışıldı.
Nihayet gerçek anlaşıldı.
Pilotlardan Niksar’lı olanı, Niksar’dan bir kızı istemiş,kızın ailesi kızı vermemiş,
kıza sırılsıklam aşık genç,bu uçuşları bunun için yapıyormuş.
Durum anlaşılınca Niksar’ın ileri gelenleri kızın babasını razı etmişler.
Artık olay mutlu sonla noktalanmış ve kızla pilot evlenmişler.
On yıldan fazla evli kalmışlar.
Ne yazık ki pilotun uçağı düşmüş ve pilot şehit olmuş.
Niksar’ın tarihi Melikgazi mezarlığı’na bir hava şehitleri bölümü yapılarak
bu bölüme defnedilmiş.
Yanında kendisi gibi şehit olan bir pilot arkadaşı vardır.
Ruhları şad olsun.Nur içinde yatsınlar.
Ramazan Kaya
Emekli Eğitimci