Çok kitap okuyamıyorum. Kablumbağa hızıyla gidiyorum. Aceleye gelmem. Hızlı düşünemem. Benim hayat tarzım böyle. Eğer bir işte palas pandıras hareket ettiysem hep hata yapmışım demektir. Aşık olurken de öyleyimdir. İlk aşkımın üzerinden bir ömür geçmiş olmasına rağmen döner dolaşır aynı hazzı ondan hissetmeye çalışırım. Okuduklarımı yıllar sonra tekrar gözden geçiririm. Yazarın karakterini çoğunlukla kitaplarda bulmuşumdur. Ayakları yere basmayan boş laflara kulak asmam. Kendinden ödün veren korkak kalemleri sevmem. Yani dümen suyuna kapılanlardan hoşlanmam. Yazdığı romanlara kafana çaka çaka kendi ideolojisini sokanlardan gıcık kaparım. Romanlar her nekadar kurguyla besleniyor olsa da en azından hayatın gerçeklerine teğet geçenler tercihimdir. Yazılmak için yazılmış olan romanları ilk sayfasından itibaren terk ederim. Kendini reklam eden yazar tiplerinden uzaklaşırım. Hiç hayatın sillesini yemeden yaşam koçluğuna soyunmuş yazarlara dönüp bakmam bile. Romanların kalınlığı inceliği onun edebiyat değerinden birşey kaybettirmez. Hemingwey’ in İhtiyar Balıkçı romanı çıt parmağım kalınlığında ama verdiği mesaj çok önemli.
Ben az okurum, yavaş okurum ve az yazarım. Nasıl okurum, ne zaman okurum? Sabah dörtte kitabın başındayımdır. Yatakta yatarken okumam. Koltuğa oturup okuma moduna geçmem lâzım. Kurşun kalem yanımdadır. Defterime notlar alırım. Betimlemeleri severim. Düz anlatımlar ilgimi çekmez. Alegorik yaklaşımlar girmeli sayfalara…Yazarken ilham gelmesini beklemek adetim değildir. Belirli bir plan üzerinde yoluma devam ederim. Yazdığım dosyaları on yıl sonra tekrar gözden geçirir gerekirse tekrar yazarım. Polisiye okurum ama yazmayı hiç denemedim. Gerçeküstü akımı takip ederim. Realist romanlar birinci tercihimdir.
Ayhan Sarıkaya
02.12.2023