KALEMİM
İyi ki varsın kalemim. Başım dumanlı olduğu zamanlar hep yanımdasın. Sana eşlik eden çizgisiz defterim de olunca değme keyfime. Şu insan mahlûgatından ne kadar uzak kalırsam kendimi o denli emniyette ve kafam dingin hissediyorum. Şeş kaza selâm versem borçlu çıkıyor, elimi uzatsam kol omuzdan kopuyor. Bu zamana kadar başıma ne musibetler geldiyse hep iki ayaklı yaratıklar yüzünden geldi. Bir de kendini akıl küpü sananların tavırları yok mu. Çalımlarından geçilmiyor.
Ah kalemim, tepetaklak olmak üzereyken hızır gibi imdadıma yetişip yoldaş oluyorsun kırılgan hallerime.
Ben ne söylersem aynısını yazıyorsun. Akıp giden kelimeler çağlayıp çoştukça kendimden geçiyor en iyi ilaçtan daha etkili oluyorsun. Kurduğun renkli dünyanda gezindikçe kuşlar misali kafamın estiği yere uçuyor, istediğim ağaca konuyorum.
Ah kalemim! Sen olmasan benim hallerim harap. Defterime döktürdüğün şiirler yok mu. Sıraladığın mısralarda dumanlı kafamı dinlendiriyorum.Gizli kalmış duyguları şiirlerle onikiden vuruyorsun. Şiirlerinle daha farklı çağlıyorsun. Nesirde bulamadıklarımı getirip bana sunuyorsun. Baktıkça rahatlıyorum. Bazan kır çiçeklerinden etkilenip duygularını mısralarına taşıyorsun.Kardelen, çiğdem, nar çiçeği,menekşe, sıklamen, yaseminler daha nice sayısız çiçekler iç dünyamı güzelleştirip mutluluğa sürüklüyorlar. İşte o zamanlar iyi ki varsın diyorum kalemim.
Bazen de hiç görülmeyen bir sevgiliyi uzaklardan alıp getiriyorsun. Çünkü sen çok güçlü bir tılsıma sahipsin.
Kalemim! Herzaman olduğu gibi bugünlerde sürmekte olan kaos ortamında da yanımdasın ya sana ne kadar teşekkür etsem azdır. Sen olmasan seviyesiz insanların elinde yok olup gitmek, hatta aklımı bile oynatmak içten değil. Sana koşuyorum, sana sığınıyorum.
İyi ki varsın kalemim ve defterim.