Yaban güller yoncalar arasında bahçeler. Elma, erik, armut, şeftali dalında tazeler. Siyah önlüklü, iki belik belik örgülü,
Gür saçları, beyaz kurdeleli dantel yakali.
Kırmızı rugan pabuçlu talebe olan küçük kızın yaşamı.
Boynunda asılı ipli silgisi.
Elinde defterler, kalemler, kitaplar, dergiler.
Gider gelir okulunda öğrenirken bilgiler.
Okur yazar olur hayale dalar merak eder.
Her çocuk gibi sokak köpeğiyle gezer.
Ip atlar, tiyatro yapar.
Köşe kapmaca ağaç kapmaca, mendil kapmaca, saklambaç
oynar.
Yağ satar, bal satar, kutularda pense arar.
Sek sek, birdir bir oynar, halkalar yapar.
Topaç atar, salıncak kurar, ağaca çıkar ceviz çırpar.
Irmak kumundan kale yapar.
Renkli taşlar toplar.
Koşar düşer dizini yaralar.
İnce, küçük tüplü Arko kremiyle tedavi yapar.
Yara bandıyla çiziklerini saklar.
Dereye girer, kurbağa yakalar.
Top oynar, top çarpsa canı yanar.
Dört yaprakli yonca arar dilek tutar.
Arkadaşlarıyla resim yapar.
Bir arada ders yapar, soru sorar, cevap arar. Onun yaşında masum yıllar.
Elinde de ev salçalı bir dilim ekmeği.
Her cani istediğinde bulamaz lezzetli yemeği.
Yeşillikler arar içinde pancar, cüce, ebe gümeci, teke sakalı ve nicelerini.
Gül hatmilerle süsler kendini.
Seçeneği olmayan, çeşitli bulunmayan, yokluk döneminin çiçeği.
Gözler öyle sessizce akşamın kızıllığında otlanıp yaylardan, kırlardan dönüp gelen,
İnek, dana, boğa, öküz, kömüş, keçi, koyun, oğlak, kuzu sürüsüne çanlara ses veren.
Her akşam köye dönüşünü bekleyen
Yazın tarladan çalışıp eve gelen köylü büyük ağabey, abla,
teyze, yenge, amca, dede, nineden.
Sade sıradan mütevazi doğal yaşamı idame eden.
Taze süt, yoğurt, peynir, tereyağ, çökelek, yumurta, ev
ekmeği, üzüm pekmezi.
O güzel meyvelerin vişne, şeftali, erik, incir, çilek reçelleri. Köyün çapkın horozu öter erken saatte kümesinden.
Tavuklarına yön verir gut gut gezerek yemini ara emrinden. Ezan her beş vakit o köye, kasabaya huzur salar. Imecesi, saygısı, sevgisi.
Kızlı, erkekli çocuklarda eğlenceli günleri.
Tek katlı ilkokulu, ortaokulu yeşil bahçeli.
Mis kokulu çıtır simiti yandan fazla alma şanssızlıyla sıraya dizilir öğrencileri.
Her şey eksik az olan bunu da çok umursamayan.
Yerli Malı Haftasını, Kızılay’ın puluyla, simli simli biriktirdiği kartpostal koleksiyonuyla.
Kokulu, şekerli aldığı sakızının geçici ıslattığı dövme şekilli koluna yaptığı baskısıyla.
||
Haftada bir izleyebildiği çizgi film kahramanıyla. Okuduğu kitapları, yazdığı ev ödevlerinin sorumluluğuyla. Nasıl geçti, gitti günler, haftalar, aylar ardından geçip giden yıllar sonra.
Geride kalan acı tatlı giden ömrünün geri kalanından. Şimdi artık yazdığı kitaplarıyla hayatının yolunda bir Kamuran…!
Kamuran Özdemir