Milliyetçiler ve ülkücüler hiç bir zaman biraraya gelip tek bir çatı altında toplanamadı.
Özünde fikir birliği’de yoktu.
Kimi Türkçü,
Kimi Ullusal milliyetçi,
Kimi Türk islamcı,
Kimi Din ağırlıklı Türk’tü.
Biraraya gelincede kendi aralarında hep fikir çatışması yaşadılar. İşin ilginç tarafı benim gibi bu analizleri yapanlara da hepsi birden saldırdılar.
Ben İdeolojiye islamın sokulmasını hep milli bir felaket olarak gördüm.Türklük kaderimiz,
Din tercihimiz dedim.
Hatta Millet tanımının içerisinden Din faktörünün çıkarılması gerektiğini düşünüyorum.
Aynı millete mensup farklı inanç ve mezhep’te olan soydaşlarımız da Türk ailesinin şerefli birer üyesidir.
Öyleyse Türk demek müslüman demek değildir. İslamı Kimlikle harmanlamanın Türklüğe hiç bir faydası yoktur. Ziya Gökalp’in fikri ve düşüncesi o dönem için kabul görmüş olabilir. Bugün Türklüğü ifade tarzında eksikleri vardır.
Hiç bir Arap evlatlarına Türk adı vermez.Bir tane Alparslan ismine şahit olamazsınız. Ancak bizde Bilal ismi çoktur. Türk milleti islamla birlikte Türk isimlerini unutup arap isimleri koymayı Müslümanlık zannetmiştir.
Neyse; üç yüz milyonluk Türk ailesi içinde Şamanlar, Budistler, hıristiyanlar hatta yahudiler de vardır.Bunları farklı inanç sahibi diye çöpe mi atacağız..
alıntı