NASA‘nın Artemis II görevinde Ay’ın uzak tarafının ötesine geçmekle görevlendirilen dört astronot, geçen ay Houston’daki Johnson Uzay Merkezi‘ne yerleşti. NASA, 1972’den beri Ay’ın etrafında uçan ilk insanlar olacak astronotların isimlerini açıkladığından beri dört kişilik mürettebat için geri sayım başladı.
Mürettebatın önümüzdeki 18 ayda günlerinin çoğu sınıflarda, uçaklarda veya simülatörlerde geçirilecek ve eğitmenler Artemis II misyonunun başarısı için çok önemli gördükleri bilgileri onlara aktaracak. Simülatörde; eğitim ekibi, uzayda görevi kısa kesebilecek veya en kötü durum senaryosunda onları öldürebilecek bir arızayı çözme yeteneklerini test etmek için astronotlara arızalar ve anormallikler yaşatacak.
NASA’nın Artemis II görevinin önde gelen eğitim sorumlusu Jacki Mahaffey “..mürettebatı araç maketlerinde ekranların önüne ne kadar çok getirebilirsek ve gerçekten o ortama dalmış olursak, o kadar erken, o kadar iyi.” dedi.
Komutan Reid Wiseman, Pilot Victor Glover, Görev Uzmanı Christina Koch ve Kanadalı Astronot Jeremy Hansen 3 Nisan’da Artemis II mürettebatına seçildi.
Artemis II ekibi ilk resmi eğitim gününü 21 Haziran’da kutladı. Birçok üniversite kursunun başlangıcı gibi, müfredatın bir önizlemesi ile başladı. Ardından, öğleden sonra, Mahaffey’e göre astronotlar ay yörünge mekaniği üzerine bir ders aldılar.
Mürettebatın Haziran ve Temmuz aylarındaki derslerinin çoğu, astronotlara görevin uçuş planı, Orion uzay aracı ve onları yörüngeye itecek Uzay Fırlatma Sistemi roketi hakkında bir fikir vermek için “temellere” odaklandı. Mahaffey,” tüm bunların ne olduğuna dair üst düzey bir genel bakış, her şeyin neye benzediğine dair genel bir aşinalık ve yönlendirme, ekranlarla etkileşim kurmanın temel yolları ve uzay aracının diğer bazı uygulamalı parçaları.” dedi.
Artemis II görevi, NASA’nın Florida’daki Kennedy Uzay Merkezi’nden Orion kapsüllerini geminin yaşam destek sistemlerinin kritik kontrolleri ve uzay aracının uzaydaki başka bir nesneye yaklaşma yeteneğinin bir testi için Dünya etrafında neredeyse bir gün süren yüksek irtifa yörüngesine yerleştirecek bir fırlatma ile başlayarak yaklaşık 10 gün sürecek. Yaşam destek sistemi, geçen yıl SLS Moon roketi ve Orion uzay aracıyla pilotsuz Artemis I test uçuşunun bir parçası değildi ve gelecekteki Artemis görevleri, derin uzayda bir ay iniş aracıyla Orion buluşmasına güvenecek.
Mahaffey, NASA’nın Artemis II astronotlarını mümkün olan en kısa sürede “operasyonel odaklı” eğitime sokmak istediğini söyledi. Bu, Orion uzay aracının nasıl çalıştırılacağına dair derslerle başlayacak, ardından mürettebat üyelerinin uzaydayken kapsül içinde yerine getirmeleri gereken görevleri uygulamalarını sağlamak için simülasyonlar gelecek.
Bu görevler, kritik motor yanıklarını yürütmekten yemek hazırlamaya ve banyoyu kullanmaya kadar uzanıyor. Mürettebat, uzay aracının tasarımını ve yeteneklerini iyi anladığında, dikkatini acil durum eğitimine yöneltecek.
Antrenman sırasında test edilenler sadece astronotlar olmayacak. Houston’daki görev kontrol ekibi de Artemis II ekibiyle simülasyonlara dahil edilecek.
Artemis II eğitiminin çoğu astronotların Houston’daki ana üssünde gerçekleşecek. Mürettebat üyeleri, sınıf ve simülatör çalışmalarının yanı sıra, daha yaygın olarak uzay yürüyüşü eğitimi için kullanılan Johnson Uzay Merkezi yakınlarındaki dev bir havuz olan Nötr Yüzdürme Laboratuvarı’na gidecekler. Artemis II’de planlanan uzay yürüyüşleri yok, ancak astronotlar Orion uzay aracından denizde nasıl çıkacaklarını uygulamak için havuzu kullanıyorlar.
Artemis II mürettebatı için Houston dışındaki ilk eğitim gezilerinden biri, astronotların görevin sonunda Pasifik’te onları karşılayacak olan ABD Donanması kurtarma ekibiyle buluşacakları San Diego’ya olacak.
Kesin uçuş planı netleştikçe Mahaffey, NASA‘nın astronotlara Ay’ın uzak tarafı hakkında hangi bilimsel gözlemleri yapabilecekleri konusunda bilgi vereceğini söyledi. “Göreve yaklaştığımızda ve uçuşun tam olarak nasıl görüneceğine dair biraz daha fikir sahibi olduğumuzda, özellikle Ay’ın uzak tarafına bakma şansımız olan bu kısa süre boyunca ne yapmamız gerektiği hakkında konuşacağız.”
Artemis III görevi, yeni Ay programının insanları ay yüzeyine indirmeye yönelik ilk girişimiyle Artemis II’yi takip edecek. Artemis II gibi, Artemis III’teki dört astronot da bir SLS roketi ve Orion uzay aracıyla havalanacak, ardından SpaceX’in Starship roketinden türetilen ticari bir insan-rated iniş aracına bağlanacak. Starship daha sonra astronotlardan ikisini, Dünya’ya geri dönüş yolculuğu için Orion ile buluşmak üzere uzaya geri dönmeden önce bir dizi ay yürüyüşü için Ay’ın Güney Kutbu yakınlarındaki bir iniş alanına götürecek.
Artemis III, NASA’nın sonunda Ay’a yıllık mürettebat uçuşları olmasını umduğu şeylerin ilki olacak. Ancak NASA’nın bu hedefe ne zaman veya ne zaman ulaşabileceği belirsizliğini koruyor. NASA’nın genel müfettişi, yer sistemi masrafları da dahil olmak üzere tamamen harcanabilir SLS roketi ve Orion uzay aracının bir uçuşunun, 2028’de fırlatılması öngörülen Artemis IV aracılığıyla görev başına 4,2 milyar dolara mal olacağını söyledi.
Artemis fırlatma aracını ve mürettebat kapsülünü finanse etmeye devam etmek, NASA’nın ay programının diğer unsurları için bütçesini zorlayabilir. Ve NASA’nın SLS roketi ve Orion uzay aracı, on yıldan fazla bir süre sonra geçen yıl Artemis I test uçuşunda iyi performans gösterirken, ajansın ay iniş sağlayıcıları SpaceX ve Blue Origin, Ay’da yürüyen astronotlar tarafından giyilecek yeni uzay kıyafetleri gibi tasarım ve testin daha erken bir aşamasında.