Tüm yılını keşifler ve fotoğrafçılıkla geçiren sanatçı, son 10 yıl içerisinde çektiği terk edilmiş yerleri bizimle paylaşmış❤️
"İnsanlık aniden yeryüzünden kaybolsa ne olurdu? Bu sorunun cevabını hayal etmek, zamanın başlangıcından beri insanları büyülemiştir ve toplumumuz değişip geliştikçe cevaplar da değişmektedir."
"Bugün birçok zorlukla karşı karşıya olduğumuz için (pandemi, ormansızlaşma, kirlilik, küresel ısınma, silahlı çatışmalar), bu görüntüler bize dünyamızın yarın neye benzeyebileceğini bir hatıra olarak hatırlatıyor..."
"Bu fotoğraf serisinde, sizi hayal gücünüzün kıyamet sonrası dünyasında benimle birlikte seyahat etmeye davet ediyorum!"
"Fotoğraf kitabımın ilham kaynağı şu: İnsanoğlu yeryüzünden tamamen yok olsaydı ne olurdu?"
"Sayfalar boyunca tozla kaplanmış zeminleri, çatlamış duvarları, çürüyen ahşapları ve doğanın eskiden hayat dolu olan bu yerleri yavaş yavaş istila ettiğini görecek ve bize yaşam alanımızla uyum içinde yaşamamız gerektiğini hatırlatacaksınız."
"Doğa, insanın baskısına ve verdiği zarara daha fazla direnemez. Sayfalar boyunca okuyucuyu benimle birlikte unutulmuş kalelere, okullara, hastanelere, fabrikalara ve kiliselere doğru bir yolculuğa çıkaracağım."
"Sarmaşıklar her şeyi ele geçirdiğinde bu konu üzerinde çalışmayı tercih ediyorum. İnsanlar Dünya'dan kaybolursa dünyanın neye benzeyebileceğini görebiliriz."
"Hepimiz bu post-apokaliptik vizyondan büyüleniyoruz. Belki de sahip olduklarımızın ve önümüzdeki zamanın tadını çıkarmak için bunun tanığı olmamız gerekiyor. Daha önce de söylediğim gibi, benim için asıl önemli olan insanların fotoğraflarımı izlerken kendi hikayelerini yaratmaları."
"Resimlerimin yeni bir tür "Memento Mori" işlevi gördüğünü düşünüyorum; bize her şeyin bir sonu olduğunu ve sürerken tadını çıkarmamız gerektiğini hatırlatmak için buradalar."
"Bu resimler geçmişimizi temsil ediyor ama aynı zamanda geleceğimizi de temsil edebilirler. Dünyanın nereye gittiğini gördüğümde oldukça karamsar oluyorum.”
"Çok geç olmadığını düşünmek istiyorum ama IPCC'nin son raporuna baktığımızda küresel ısınmanın aniden durduğunu görmekte zorlanıyorum."
"Ama sanırım yine de daha iyi bir gelecek için mücadele etmeye değer."
"Eğer unutulmaz ya da şaşırtıcı bir deneyim seçmem gerekseydi, ziyaret ettiğim en eşsiz ve güzel yer Namibya'daki terk edilmiş maden kasabası Kolmanskop olurdu."
"Buraya anında aşık oldum ve tarihi hakkında araştırma yapmaya başladım."
"Hakkında hiçbir şey bilmiyordum ve ne kadar inanılmaz olduğunu keşfettim:"
"Kolmanskop, 1908 yılında Alman yerleşimciler tarafından elmasların keşfedilmesinin ardından kurulan, Namibya çölünün ortasında kaybolmuş ve kumla istila edilmiş bir hayalet kasaba."
"Yeni bir elmas için tek gecede ayrıldılar. Yavaş yavaş evleri ve binaları kumla doldu ve kaplandı."
"Bu yüzden başka bir dünyadan gelmiş gibi görünen o gerçek dışı ve ürkütücü görüntülere sahibiz."
“Kum her yıl sadece birkaç santim hareket ediyor, bu yüzden bu sonuca ulaşmak yıllar alıyor. Doğanın bizimkine kıyasla ne kadar güçlü ve kesin olabileceğini fark ediyorsunuz."
“"Doğanın gelişmek için fazla alana ihtiyacı yoktur: ona bir inç verin, bir mil büyüyecektir!" Bu çok güzel ve doğru bir söz!”
“Röportajlarımda doğanın ne kadar dirençli olduğunu anlatmak için her zaman Çornobil veya iki Kore arasındaki sınır örneğini vermeyi seviyorum:”
“Bilim insanları, patlamadan otuz beş yıl sonra Çornobil yasak bölgesinin vaşak, bizon, geyik ve diğer hayvanların sık ormanlarda dolaştığı bir yaban hayatı cenneti haline geldiğini inceledi ve buna tanık oldu.”
“Burası şu anda Avrupa anakarasındaki en büyük üçüncü doğa koruma alanı ve yeniden yabanileştirme konusunda ikonik bir deney haline geldi. Aynı şey Kore'deki insansız bölgede de yaşandı:”
“Nesli tükendiğini düşündüğümüz hayvanlar ve bitkiler bilimsel ekipler tarafından orada bulundu ve biz olmadan orada gelişiyorlar.”
“Ama ne zamana kadar? Dünya bizi yaşatabilir, gezegenimizi yok etmeye devam edersek biz yaşayamayız.”
