Zerdüştler, ölülerin gömülmesi ya da yakılması gerektiğine inanmazlar. Mafya liderleri, kurbanlarını balıklara yem olarak atarken, bu insanlar ölülerini kuşlara yem olarak atmanın doğru ve sağlıklı bir karar olduğuna inanırlar. Tabi ki bu işin de bir kuralı var, sevdiğiniz insanları öyle ulu orta kuşlara atamıyorsunuz. Zerdüştler de bu sorunu çözmek için 'Sessizlik Kulesi' adı verilen bir yer yaratmışlar. Kule, tam bir işkence odası gibi görünse de buradaki herkesin ölü olduğundan kesinlikle emin olabilirsiniz.
Bu kulelerle ilgili bilinen ilk kayıt, tam 9. yüzyıla kadar gidiyor.
Zerdüşt geleneğinde, insanlar öldükten sonra iblislerin vücudun içine girdiği düşünülüyor. Kurtulmanın tek yolu ise vücudu arındırmak için bedenlerin kuşlara verilmesi.
Her kule üç bölümden oluşuyor.
En dıştaki halka erkekler, ikinci halka kadınlar ve en içteki halka da çocuklar için kullanılıyor.
Vücutlar yaklaşık bir yıl boyunca burada kalıyor.
Cesetler bir yıl boyunca güneşte pişip kuşlar tarafından parçalanıyor.
Daha sonra kemikler, ölülerin kemiklerinin konduğu bir çukura yerleştiriliyor.
Burada tamamen çürüyüp toprağa karışıyorlar.
Kuleler, çevredeki köylerden uzakta tutuluyor.
Kuleye sadece Zerdüşt tabutu taşıyanların girmesine izin veriliyor. Bu uygulama bizler için oldukça tuhaf görünebilir; ancak Zerdüştler için ölüleri toprağa gömmek mi yoksa kendi uygulamaları mı daha garip bilemiyoruz.