Her çocuk sahibi anne ve baba kuşkusuz dünyanın en iyi ebeveyni olmaya çalışır fakat bazen doğru bildikleri yanlışlarla çocuklarını ileride onlara zarar verebilecek yöntemlerle yetiştirdiklerinin de farkında değillerdir. Ebeveynler her şeyi bildiklerini iddia etseler de aslında bildikleri birçok şey yanlış! Bu yanlışların doğruları öğrenmek istiyorsanız detaylar içeriğimizde!
Sizler için 13 madde ile iyi anne/baba olmanın özelliklerini İthaki yayınlarından çıkan Nihan Kaya'nın İyi Aile Yoktur adlı kitabından derledik!
Keyifli okumalar!
1. İyi anne-baba, her zaman mükemmel olamayacağının farkındadır, kendisine çocuğuna karşı hata yapma özgürlüğü tanır.
Hatalarından suçluluk duymaz, hataları için sadece üzülür. Böylece, kendisine bu hataları telafi imkanı tanır.
2. İyi anne-baba, kendi midesinin ayrı çocuğunun midesinin ayrı, kendi bedeninin ayrı çocuğunun bedeninin ayrı, kendi tercihlerinin ayrı çocuğunun tercihlerinin ayrı olduğunun farkındadır.
Çocuğunun kendisinden farklı bir birey olduğunu bilir. Çocuğunu tanımaya çalışır.
3. İyi anne-baba, çocuğuna saygı duyan anne-babadır. Saygı gören çocuğun kendiliğinden saygı göstermeyi öğreneceğini bilir.
İyi anne-baba, çocuğundan körü körüne itaat beklemeyen, saygı ile itaat arasındaki ayrımı yapabilen anne-babadır.
4. İyi anne-baba, çocuğundan bir şeyler öğrenmeye açık anne-babadır.
Çocuğu doğmadan önce tahmin edemediği özelliklerini zevkle keşfeder, çocuğun da bu özelliklerini keşfetmesine, kendi kendisini tanımasına ve en güçlü şekilde gerçekleştirmesine yardımcı olur. İyi anne-baba bilinmezden korkmayan, bilinmeze açık anne-babadır.
5. İyi anne-baba çocuğunu eleştirmek yerine çocuğun bunu neden yaptığını anlamaya çalışan, onu yalnızken ve başkalarının yanında, kendisinden ayrı bir birey, özne olarak kabul edebilen, ona değer verdiğini çocuğuna hissettirebilen anne-babadır.
6. İyi anne-baba, çocuğunun bazı özelliklerinin ona ters gelebileceğini, bunun doğal olduğunu bilen anne-babadır.
Bu gerçeği kabul eder ve çocuğunun kendisinden farklı yanını daha iyi anlamaya, keşfetmeye çalışır.
7. İyi anne-baba, çocuğuyla ilişkisini etkileşim halinde sürdürebilen anne-babadır.
İyi anne-baba, çocuğun kendisine nasıl davranılmasını istediğini ifade imkanı tanıyan, bu ifadeyi teşvik eden, destekleyen anne-babadır.
8. İyi anne-baba, çocuğun herhangi bir hissini, düşüncesini yasaklamayan, çocuğun herhangi bir şeyi yahut herhangi bir kimseyi sevmeme, eleştirme, öfkelenme, tepki verme özgürlüğünü olağan karşılayan anne-babadır.
Çocuk olumsuz tepki verdiğinde, bunu kendi anne-babalığı kötüymüş de çocuğun tepkisi bunun neticesiymiş gibi algılamaz. Çocuğun bu haklarına saygı duyar. Çocuğun bütün hislerini eleştirmeden kabul eder.
9. İyi anne-baba çocuğunu kendi çocukluğuyla kıyaslamaz.
“Anne-babam bana şunu vermedi, ama ben çocuğuma veriyorum.”, “Anne-babam bana şu kötü şeyleri yaşattı, ama ben bunları çocuğuma yaşatmıyorum.”, “O benden daha şanslı.” diye düşünmez. “Çocukluğumun benim çocuğumla ilgisi yok. Çocuğum her şeyin en iyisini hak ediyor. Ben yaşadım ama o yaşamasın.” diye düşünür.
10. İyi anne-baba, mükemmel anne-baba ve mükemmel çocuk diye bir şey olmadığının farkındadır.
İşler dilediği gibi gitmediğinde bunun dünyanın sonu olmadığını bilir. Nitekim çocuğundan yahut çocuğuyla ilişkisinden herhangi bir beklentisi olmaması gerektiğini bilir.
11. İyi anne- baba, çocuğu herhangi bir şeyle tehdit etmeyle onu gerçekten yapmanın arasında fark olmadığını bilir.
Çocuklar tehditlerin yalnızca tehditten ibaret olmadığını anlayamaz. Tehdit etmenin çocuğa psikolojik baskı olduğunun farkındadır.
12. İyi anne-baba, çocuktaki yaratıcı içgüdünün dünya, okul, toplum, iş ve kurumsallaşmış her şey aracılığıyla öldürülmesine izin vermez.
Çocuğun kendini gerçekleştirmesine, yaratıcı enerjisini eyleme dönüştürmesinde çocuğa destek olur.
13. İyi anne-baba, çocuğuna saygı duymazsa kimsenin ona saygı duymayacağını hatta çocuğun öz saygısını yitireceğini bilir.
Anne-babanın korumadığı çocuğu herkes sakınca görmeden eleştirme hakkını kendinde bulur.