Çanakkale'de 75 yaşındaki Emine Yelboğa, kız çocuklarının okuması için yaşadığı evini satıp, huzurevine yerleşti. Evin satışından gelen 200 bin TL'yi bağışladığı Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği, sayesinde 6 öğrenciye burs vermeye başladı.
Yıllarca sosyal hizmetlerde çocuk eğitimcisi olarak görev yapan Emine Yelboğa, elinde kalan paranın bir bölümü ile ise çocuklar için park yaptırmış. Şimdi yaşadığı huzurevinde yine çocuklar için el emeği, göz nuru oyuncaklar üretiyor.
30 yıllık emeğinin karşılığı olan evini bağışlarken üniversite okuyamadığını anlatıyor Yelboğa ve ekliyor: 'Kimse tahsilsiz kalmasın.'
Doğan Haber Ajansı'nda yer alan habere göre, Konya'da doğan Emine Yelboğa liseyi bitirdikten sonra Ankara'ya yerleşti ve 30 yıl çocuk eğiticisi olarak çalıştığı Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü'nden emekli oldu. 2005 yılında yerleştiği Çanakkale'de ÇYDD ile tanışan Yelboğa, İl Yönetim Kurulu'nda görev aldı. Son olarak da herkesin takdirini kazanacak bir davranışa imza attı.
Eşi ölen, çocukları da olmadığı için yalnız yaşayan Yelboğa, evini 350 bin TL'ye sattı. Paranın 200 bin TL'sini kız çocuklarına burs verilmesi için ÇYDD'ye bağışladı. Kalan 150 bin TL'yi kendi hesabına yatırdı. Ancak tüm mal varlığını, ölümünden sonra ÇYDD'ye bağışlayacağını taahhüt etti.
Yelboğa, kalan paranın bir bölümüyle de Kepez Beldesi'nde adının verildiği çocuk parkı yaptırdı.
ÇYDD ise Emine Yelboğa adına 6 kız öğrenciye burs vermeye başladı.
Yelboğa'nın şimdiki en büyük mutluluğu, derneğe geldiğinde onu ziyaret eden öğrenciler
Ve çocuklar için el emeği ürünleri yaptığı huzurevindeki el işi atölyesi
ÇYDD Çanakkale Şube Başkanı Kenan Kaynaş, Emine Yelboğa'nın derneğe çok emeği geçtiğini belirterek, kendisine bir teşekkür belgesi sundu.
'Gönlümde hep kızların ve çocukların okuması yatıyordu'
Sosyal Hizmetlerde çocuk eğiticisi olarak 30 yıl çalışıp emekli olduktan sonra Çanakkale'ye yerleştiğini anlatan Emine Yelboğa ise duygularını şöyle dile getirdi:
'İyi ki de gelmişim. ÇYDD'yi tanıdım. Bu da güzel çocuklarla tanışmama vesile oldu. Bir evim vardı. Satıp parasının bir miktarını derneğe bağışladım. Allah nasip ederse öbür dünyaya borçsuz gideceğim. Gönlümde hep kızların ve çocukların okuması yatıyordu. Ortada tahsilsiz insan kalmasın istiyordum. Eğer biz çocukların elinden tutsaydık, daha rahat okurlardı. Aileler çocuklarını okutsunlar. Park yaptırdım, özgeçmişimi yazmamı istediler. Liseyi yazdım. Üniversitede okuyup yazamadığım için çok ağladım o zaman. Bu yüzden kızlar hep okusun.'
Biz de bu fedakarlığı ve kocaman kalbi için kendisini saygıyla tebrik ediyoruz 👏
