Aklımızda belirdiğinde keyfimizi kaçıran, ruhumuzu daraltan pek çok düşünce olabiliyor. Özellikle de kendimizle baş başa kaldığımızda dört bir koldan atağa geçiyorlar. Bu yoğunlukta oldukları sürece durum vahim bir hal alma yolunda ilerliyor.
Bu düşüncelerin bir 'kapat' düğmesi olsaydı da kapatma imkanımız olsaydı. 😔
1. Yarın, sabahın köründe kalkıp üstüne trafik çilesini de çekerek işe gidecek olmak.
Sevmediğiniz bir işse bir de.
2. Bazen de "Keşke sabahın köründe kalkıp gidebileceğim bir işim olsa." diye düşünmek zorunda kalmak.
Yaşayan bilir.
3. Daha iyi bir eğitim almış olmana rağmen lise terk insanların senin iki katını kazandığını bilmek.
Emek vererek kazananlara saygı duyarsın ancak adam kayırmayla bu durum o kadar çok yaşanır ki adaleti bir kez daha sorgularsın.
4. Azalmasını beklediğin borçlarının hiç de yiğidin kamçısı olmadığını anlamak.
Gelecek yılda borç yükünü azaltma planları yapsan da o yıl geldiğinde üstüne daha çok yük binmiştir.
5. 20'li yaşlarının başında kurduğun hayallerinin, 20'lerinin sonuna yaklaştığında aslında gerçekleşmeyecek olduklarını kabullenmek.
6. Yaklaşan sınavlara yeterince hazırlanamamak, ortalamanı daha da düşürmek.
Hatta okulu uzatma ihtimalinin artması.
7. İnsanların hayatlarına, bir de kendi hayatına baktığında hayata geç kalmışlığı derinden hissetmek.
Konu 'hayat kıyaslamak'tan çok daha öte.
8. Eninde sonunda askere gitmek zorunda olduğunu, askerlikteysen de "Şafak: Batan Güneş!" demeye daha çok olduğunu bilmek.
Yapanlar, hiç bitmeyecekmiş hissini iyi bilirler.
9. Yakın çevrene baktıkça onlarla kafa dengi olmadığını görmek ve onlarla aranı bozmamak için rol yapmak zorunda kalmak.
Ne kötüdür 'gerçek kendini' yansıtamamak.
10. Hoşlandığın kişinin seni geri çevirmesiyle birlikte onunla hiç şansının kalmadığını görmek.
Belki bir gün başka bir zamanda, başka bir dünyada!
11. Geçmişte yaptığın, aklına geldikçe kendine kızmana neden olan saçma sapan bir davranışı hatırlamak.
Üzerinden yıllar geçer ancak o düşünce derinlerden birden fırlayıp rahatsız etmekten zevk alır.
12. Haksızlıktan beslenenlerin, yaptıklarının yanlarına kar kaldığını; 'edenin bulduğu' bir dünyada yaşamadığını kavramak.
13. Ülkenin gidişatı. Yıllardır sular durulsa diye beklerken durumun her geçen gün daha da kötüye gittiğine tanıklık etmek.
Çocukken hayal ettiğin 2016 yılını bir düşün. Böyle miydi?
14. Yalnızlık. Hem de en kalabalıklar arasında olanından.
15. Ve de sevdiklerinin ve kendinin ölümlü olduğunu bilmek.
Yine de gün geliyor bunu da dert etmemeyi öğreniyorsun.