1. Vejetaryen hayatınızın ilk zamanlarında yemeklerinizi hazırlarken bilinçli bir çaba göstermeniz gerekir.
Dengeli bir beslenme düzeni oturtmak, içinde hayvansal ürün olan yiyeceklerin farkına varmak...
2. Etobur bir kültürde vejetaryen olmanın zorluklarını keşfetmeye başlarsınız.
3. Etrafınızın kebapçılarla kuşatılmış olduğunu farkedersiniz.
4. Restoranlarda garsonla enteresan muhabbetleriniz olur.
Mesela
-Etsiz yemek var mı?
-Tavuk var?
yada
-Çorbada et/tavuk suyu var mı?
-Var.
-Hmm almiyim ben o zaman.
-Yok.
-Var mı yok mu?
-Var ama çok az.
5. Annenize söylediğinizde ise dehşete düşer ve onu, bunun ölümcül bir karar olmadığına ikna etmek imkansızdır.
6. Akşam yemeğine misafir olarak çağrıldığınızda ev sahibinin "Azıcık al ölümü gör çok lezzetli" ısrarlarına karşı koymaya çalışırken hem ev sahibini kırmak istemezsiniz hem et yemeden sofradan kalkmaya çalışırsınız.
7. Çok az tanıdığınız insanların bile "Neden yemiyosun?", "Hiç mi yemiyosun?" , "Tavuk da mı yemiyosun? Ya balık?" sorularına muhatap olursunuz.
8. Etobur misyonerlerin "Aa ama çok sağlıksız! Demirin düşer, protein eksikliği..." diye başlayan nutuklarından baygınlık geçirirsiniz. Sizi de cemaatlerine dahil etmek isterler!
9. "Oho neler kaçırdığını bilsen..." diyen arkadaşlarınıza neler kaçırdığınızı bildiğinizi ve bunlardan vazgeçmenin sizin seçiminiz olduğunu anlatamazsınız.
10. "Entel dantel" diye suçlanmaktan yoruldunuz. Siz sadece doğru olduğuna inandığınız ve içinizden gelen şeyi yapıyorsunuz.
11. Artık "Bitkilerin de canı var ama..." şeklindeki muhalefetleri savuşturmaya çalışmıyorsunuz bile.
12. Kararınızın tutarlılığına dair toplumsal bir denetim mekanizması içinde yaşarsınız ve vejetaryen olmayı bırakırsanız her iki taraftan da linç edilme riskiniz var.
13. Ama her şeye rağmen vejetaryen olmak harikadır çünkü içiniz rahattır ve inandığınız şeyi yaparsınız.
