Sanırım hepimiz aynı fikirdeyiz. Bir şeylerin ters gittiğinin farkındayız, ama tam olarak neyin ters gittiği konusunda emin değiliz...
1. Milyonların yaşadığı koca bir şehirde yalnızlıktan kurtulamamak.
O sözü hatırlatır: 'Bunca insan yalnızken neden bunca insan hala yalnız?'
2. Hiçbir şeyden tam anlamıyla keyif alamama, sürekli bir eksiklik hissi.
Dün istediğin şeyi bugün yaptığında, ondan aldığın keyif kısa süreli oluyor ve çok geçmeden tatminsizlik yine baş gösteriyor.
3. Büyük bir çoğunluğun aşık olamaması, olabilenlerin ise aşklarını çok çabuk tüketmesi.
Tüketim çılgınlığı sadece maddi anlamda değil, duyguları da hızlı tüketir olduk.
4. Yaşamın içindeki küçük mutlulukların es geçiyor olması.
Hep daha fazlası istendiği için bu mutlulukların yüzüne bakılmaz oldu.
5. Zamanın, eskisine göre çok daha hızlı geçmesi ve günlerin birbirinin kopyası haline gelmesi.
Yine yarının farklı olacağını söyledin, yine dünkünden farkı olmadı.
6. Teknolojik cihazlara olan bağımlılıktan kurtulamamak.
Sabah kalkar kalkmaz bildirimlere bakmadan, uykudan önce haber akışına göz atmadan yapılamayan bir dönem.
7. Hayat şartlarının iyileşmesine rağmen depresyona giren insan sayısının artış göstermesi.
Depresyon ve hatta intihar... Hiçbir şeyi yokmuş gibi görünen insanlar, bir bakarsın ki ertesi gün intihar eder.
8. Teknolojinin her geçen gün hızla ilerlemesine karşılık hala okuma yazma bilmeyen, açlıktan ölen milyonlarca insanın olması.
Telefon şarjının daha uzun gitmesi için harcanan çaba, insanların açlıktan ölmemesi için harcanan çabadan çok daha fazla.
9. Kişiliklere değil şekle önem verilmesi.
Belli bir şekil algısı oluşunca da herkesin o şekle bürünüp tek tipleşmesi.
10. Ölmeden önce izlenecek yüzlerce filmi, okunacak kitapları, gezilecek yerleri ömrüne sığdırma telaşı.
Çok izle, çok oku ama çok moda olduğu için bir ihtiyaç hissetme ve o filmi/kitabı beğenmiş gibi yapma.
11. Etrafındaki, ülkedeki kötü olaylar sonucu her şeyi geride bırakıp kaçma isteği.
Bir şeyler yapmak isteyip yapamayacağını düşünmek ve olanların daha da canını acıtması.
12. İnsanların, facebook'ta arkadaş olduğu kişiyi yolda görünce selam vermeyecek kadar yapaylaşması.
Gerçek arkadaş nedir, ne değildir?
13. İş bulabilme imkanı daha iyi diye istenmeyen bölümde okuyup, daha çok para getiriyor diye sevilmeyen işte çalışmak.
'Devlete sırtını daya, ömür boyu rahat edersin.' diyenlerin 'paramı kazanayım da işin kendisi önemli değil' kafasında olmaları. 😔
14. Önünde koca bir hayatın olduğunu bilmene rağmen, gezip dolaşmak yerine başkalarının hayatına özenmeye devam etmek.
Hayallerini gerçekleştirmek istersin ancak birileri seni sabit bir yere zincirlemiş gibi hissedersin.
15. Gerçekten ihtiyacı olduğu için değil, diğer insanların yanında havalı görünebilmek adına bir şeyler satın almak.
Sırf başkası ne der düşüncesiyle modaya uyum sağlama zorunluluğunun hissedilmesi.
16. Yapılması gereken işlerin sürekli ileri bir tarihe ertelenmesi.
Yarın yaparım dediğin iş, yarın da aynı düşünceyle yarına ertelenecektir.
17. İnsanların gitgide balık hafızalı olmaya başlaması ve içinde bulunduğu kaos ortamına günden güne alışıp tepki vermemesi.
Alışanlar yüzünden sıkıntıyı çekenler diğerleri oluyordur.
18. Olduğun yere ait değilmiş gibi hissedip, orası haricinde herhangi bir yerde mutlu olacakmışsın hissi.
Gerek mekan, gerek kişiler, gerekse zaman... Yeter ki başka bir yer olsun isteği.
19. Ve ne istediğini bilememek, sürekli canının sıkılıyor olması, vaktini boşa harcamaktan kurtulamıyor olmak.
Ah o arada kalmışlık hissi...