Dünya ve Mars, ayna dünyaları gibidir. Mars Kızıl Gezegen olarak bilinir. Dünya ise uzayda soluk mavi bir noktadır. Mars, soğuk ve duygusuz bir çöldür. Dünya ise su ve yaşam dolu.
Ama bir başka ilginç fark var ki o Mars'taki gökyüzü kırmızı, gün batımı ise mavi oluşu. İşte bu ilginç uzay gerçeğini sizler için IFLScience'dan derledik.
Bunun ardındaki sebep aslında gökyüzünün mavi ve gün batımlarının kızıl olması ile hemen hemen aynı!
Güneşten gelen ışık, atmosferin içinde maddelere bağlı olarak kırılır ve dağılır.
Güneş ışığı birçok farklı dalga boyundaki ışığı içerir. Birtakım moleküller ve toz parçacıkları sadece belirli dalgalarla etkileştiği için bu parçacıklar tarafından saçılan ışıklar, gördüğümüz rengi oluşturmaktadır.
Bolca karbondioksit ve tozdan oluşan Mars atmosferinin yoğunluğu oldukça düşüktür. Öyle ki, Dünya'nın yaklaşık %1'i kadardır demek mümkün.
Bu ince toz, kırmızı ışığın dağılmasına ve böylece gökyüzünün kırmızımsı görünmesine, bu da mavi ışığın içeri nüfuz etmesine neden olur.
Yeryüzünde ise bu tam tersi şekilde gerçekleşir. Mavi ışık, gökyüzümüzdeki hava moleküllerinden yansıdığı için bu karakteristik renk tonu oluşur.
Güneşin batması sırasında ise ışık, atmosfer içinde daha uzun bir yol katetmektedir. Bu da daha fazla yayılmasına sebep olur.
Tüm ışık seyahatinden geriye kalan ise gözle gördüğümüz renktir.
Yeryüzünde, aslında yanardağlardan gelen kül ve ateşten gelen tozla güçlenmiş daha geniş bir kırmızı renk paleti var.
Mars'ta ise daha buzulumsu bir mavi renk ortaya çıkar.
Kızıl Gezegen'e gönderdiğimiz robot roketler Curiosity, Spirit ve Opportunity bu ilginç fenomene tanıklık edip bize görsellerini gönderdiler.
İlginç bir nokta daha var ki, Dünya ve Mars, Güneş sistemi içinde gün batımı gözlemleyebileceğimiz tek iki yerdir.
Merkür'de bir atmosfer bulunmadığı için Güneş'in günden gece tarafına geçerken sıcaklık 427° C'tan -173° C'a kadar düşer. Ayrıca bu gün dönümü yaklaşık 58 gün sürer.
Öte yandan Venüs'te yaşasaydık işler çok daha karışık olabilirdi. Kalın bulut örtüsü ve son derece yoğun bir atmosfer, Güneş'in ışınlarının bize ulaşmasını engelleyecekti. Ve yüksek sıcaklık ve asit yağmuru kısa sürede bizleri eritip yok edecekti.
Belki Titan, yoğun atmosferinin ötesinde nadiren görülen bir gün batımı yaşayabilirdi.