Hiç şüphesiz para günlük hayatımızda en çok konuştuğumuz konulardan biri. Hatta yaşayabilmek adına en çok ihtiyaç duyduğumuz şey maalesef. Her gün, her an kullanmamıza rağmen üstüne pek düşünmüyoruz. Mesela madeni paraların çevresi neden tırtıklı? Bunu hiç düşünmüş müydünüz? Buyurun beraber yanıt bulalım:
Son zamanlarda sıkça para konuşuyoruz. Konuşmasak bile, gün içinde belki de en çok madeni para kullanıyoruz.
Birçoğumuzun da kumbarası var ve kendi çapımızda küçük birikimler yapmaya çalışıyoruz.
Paranın değeri değişiyor, adı değişiyor ama bir şey değişmiyor: Madeni paraların kenarlarının tırtıklı olması!
Daha önce düşündünüz mü bilmiyoruz ama gelin bu soruya birlikte cevap bulalım:
Lidyalılar altın, gümüş, nikel, demir, bakır, tunç ve alüminyum gibi metal alaşımların karışımlarıyla sikke üretiyorlardı.
19. yüzyıldan önce 3,5 gram ağırlığında altın sikkeler kullanılırken, daha sonra 7 gram ağırlığında kullanılmaya başlanmıştı.
O dönemde madeni paralar yassı, yuvarlak ya da hatları belirsiz, girintili çıkıntılı şekillerde üretildiğinden kolayca para kazanmak isteyen bazı insanlar bu paraların kenarlarını kazıyarak değerli maden biriktirirlerdi.
Hatta etrafını törpüledikleri parayı da alışverişte kullanmaya devam ediyorlardı.
Aşındırma yöntemiyle elde ettikleri madenleri de eritip yine para yapımında kullanırlardı. Zaten şekilsiz olan paralar aşındırıldıkça da daha bir şekilsiz olurdu.
Kısacası insanların kıvrak zekasıyla baş edebilmek için çare demir paraların etrafının tırtıklanması olarak bulunmuş.
Basit ama etkili bir çözüm, değil mi?