Bilinenin aksine uzay turizmi yeni bir şey değil. 28 Nisan 2001'de 60 yaşındaki Dennis Tito uzaya fırlatıldı ve bir hafta boyunca Uluslararası Uzay İstasyonu'nda kaldı. İlk uzay turisti ve uzaya giden 415. kişi oldu.
Tito bu geziyi, 'Sekiz günlük bir harika bir deneyimdi!' diye anlatıyor.
Ancak, uzaya gidişi göründüğü kadar kolay olmadı. Rötarlardan NASA'nın görevi onaylamamasına kadar, Dennis Tito'nun uzaya yolculuğu neredeyse çok zor ilerledi. Biz de bu yazımızda Dennis Tito'nun bu süreçte neler yaşadığını detaylarıyla anlattık.
Tahmin edebileceğiniz gibi Dennis Tito bir milyonerdi.
Dennis Tito'nun milyonlarca dolar ödeyerek uzaya biletini alması muhtemelen sizi şaşırtmamıştır. Bu süreçte tam tamına 20 milyon dolar harcamış! Bununla birlikte, Tito, ortalama bir vatandaştan daha fazla bilimsel kimlik bilgisine ve uzay bilgisine sahipti. Tito çocukken uzaya gitmeyi hayal ediyordu. Kariyer hedefini havacılık mühendisliğinden yatırım yönetimine değiştirse de uzay bilimi ilgisini çekmeye devam etti ve bir gün oraya seyahat etmeyi dört gözle bekliyordu. Sovyet kozmonot Yuri Gagarin'in 1961' de uzaya seyahat eden ilk insan olması Tito'nun istediği bir hedefti. CNN'e verdiği bir demeçte, 'Genç biri olarak bundan etkilendim.' dedi. Tito için uzaya gitmek şöhret ya da unvan peşinde olmak değildi, uzaya gitme ve orada yaşama deneyimini kazanma tutkusunu tatmaktı.
Uzaya çıkma süreci sapa sardı!
1991'de Tito, uzaya gidiş biletine milyonlarca dolar ödeyen bir vatandaş olarak uzay görevine katılma konusunda Sovyetler Birliği ile konuşmaya başladı. Ancak bu o zamanlar, SSCB'nin çöküşünden hemen öncesine denk geldi ve iç açıcı bir anlaşmaya varılamadı. Buna rağmen bir kaç yıl sonra, uzaya gitme imkanını sormaya devam etti.
Tito, CNN'e verdiği demeçte, '90'larda, Ruslar bu uzay programının finansmanı için gerçekten çok zorlanıyorlardı ve bu yüzden, 'Hah, belki şimdi Ruslarla ilgilenebilirim' diye düşündüm.'
1990'ların sonunda, uzay istasyonu Mir için özel bir girişim olan Rus şirketi MirCorp ve Amerikan şirketi Space Adventures Ltd. bir anlaşma yaptı. MirCorp, eskimiş uzay istasyonu Mir'i korumak için para toplamak amacıyla, uzaya ve Mir'e bir gezi düzenlemeye karar verdi ve Tito bu geziye ilk ödeme yapan yolcu oldu.
NASA, Tito'nun hayallerini suya düşürdü.
Tito'nun uzaya gitme planına, özellikle NASA, Kanada, Avrupa ve Japonya'daki uzay birimleri karşı çıktı. Aslında karşı çıktı demeyelim de tavsiye verdiler diyelim! NASA'daki yetkililer, prensip olarak istasyondaki müşterilere ödeme yapmaya itiraz etmediklerini söylerken, Tito'nun Nisan ayına kadar uzaya gitmeye hazır olmayacağını düşünüyorlardı.
Tito'nun eğitime ihtiyacı olduğunu düşündüler.
19 Mart 2001 tarihli bir basın açıklamasında NASA şunları söyledi:
'Bu süre zarfında, tüm kritik istasyon sistemlerinde eğitimsiz, ortaya çıkabilecek herhangi bir acil duruma cevap veremeyen, yardımcı olamayan ve sürekli denetime ihtiyaç duyacak profesyonel olmayan bir mürettebatın varlığı, Keşif Gezisine önemli bir yük katacak ve Uluslararası Uzay İstasyonu'nun genel güvenliğini sarsacaktır.'
Dejavu yaşamaktan korktular.
NASA'nın Tito'nun misyonunun güvenliği konusundaki endişesinin aslında bir sebebi vardı. Ağustos 1984'te Başkan Reagan, uzay mekiğindeki ilk uzay uçuşu katılımcısının bir öğretmen olacağını duyurdu. NASA, Uzaydaki Öğretmen Fırsatı için 10.000'den fazla başvuru aldı. Detaylı görüşmeler ve tıbbi taramalardan sonra, kazanan, New Hampshire ortaokul öğretmeni S. Christa McAuliffe seçildi. McAuliffe, onu göreve hazırlamak için mürettebatın geri kalanıyla birlikte zorlu bir eğitimden geçti.
Challenger, 28 Ocak 1986'da astronot ekibi ve McAuliffe ile birlikte fırlatıldığında, her şey planlandığı gibi gidiyordu. Uzay mekiği fırlatma kulesini temizledi ve tüm protokoller normal şekilde ilerliyordu. Kalkıştan 73 saniye sonra, O-ring contasının arızalanması nedeniyle araç patladı. Öğretmen McAuliffe de dahil olmak üzere yedi mürettebat üyesinin hepsi öldü!
Bu felaketten sonraki görevlerin hepsi iptal edildi!
Olayın kapsamlı bir soruşturmasından sonra gelecekteki uzay uçuşlarının planlanması iki yıldan fazla sürdü. Birçok Amerikan vatandaşı uzay programını sorgulamaya ve NASA'ya olan güvenini kaybetmeye başladı. Söylemeye gerek bile yok, güvenlik problemi NASA için son derece endişe vericiydi ve uzay uçuşunda herhangi bir vatandaş da dahil, kimsenin öldüğünü görmek istemiyorlardı.
8 aylık bir eğitim sürecinden sonra Tito'ya birkaç şart dahilinde uzaya gidebileceğini söylediler.
Herhangi bir kötü durumda tüm ulusal uzay ajanslarını sorumlu olmaktan çıkaran bir anlaşma imzalamak.
İstasyonda ve Soyuz'da geçirdiği süre boyunca potansiyel zararlar için ödeme yapma zorunluluğunun olduğu bir sözleşme imzalamak.
Yanında bir astronot olmadığı sürece istasyonun ABD ile alakalı olan kısımlarına giremeyeceği ya da dokunamayacağı hususundaki anlaşmayı kabul etmek.
Tito bunları kabul etti ve artık herkes uçmak için hazırdı!
Tito'nun hayalleri artık gerçek olmuştu...
Sonunda Tito, Rus uzay aracı Soyuz TM-32'de uçmak ve ISS'de yedi gün geçirmek için 20 milyon dolar harcadı. Uzayda toplam 7 gün, 22 saat ve 4 dakika boyunca kaldı. Kazakistan'daki Baykonur Uzay Üssünden diğer iki Rus kozmonotu, komutan Talgat Musabayev ve uçuş mühendisi Yury Baturin ile birlikte istasyona fırlatıldı.
'40 yıllık bir rüya gibiydi.'
'Sadece pencereye bakmaktan, dünyayı, liman deliklerini, istasyonu videoya çekmekten zevk aldım. Harikaydı gerçekten, harika yani başka ne söyleyebilir ki! Beklentimin 10 katı daha iyi bir deneyimdi. O 8 gün tüm hayatımın en iyi deneyimiydi!
O anları da kaydetmişler. İşte Tito'nun istasyona çıkışı ve Dünya'ya geri inişinin videosu!
Bunlar da ilgini çekebilir diye düşündüm:
Kaynak