Keşke dil en büyük değerlerimizden biri olarak kalabilseydi.
Türkçeyi her zaman çok iyi kullanan ve kullanmayan insanlar vardı; ancak son birkaç yılda sosyal medyadaki kullanıcı sayısının da artmasıyla karşımıza bambaşka bir Türkçe çıktı.
Ancak sorumlu sadece sosyal medya değil. Günümüzde dil anlamında tepeden tırnağa bir çürüme söz konusu.
İnsanlık hali dediğimiz, teknolojinin bizi yanılttığı durumlar elbette var. Ancak biz bundan bahsetmiyoruz.
Telefonlardaki otomatik düzeltme, hızlı yazarken bazı tuşlara basamama veya klavyede harfin bir yanındaki harfe basma durumundan daha fazlası.
Çoğu kez gülüp geçiyoruz ama bu büyük bir sorun.
Hafife alıp eğlensek de dilin yozlaşması hayatın her alanına yansıyor.
Eğitim desek, Türkçe öğretmenleri ve profesörler bile hatasız cümle kurmakta zorlanıyor. Liyakat desek, toplumun her kesiminde ve her alanında özellikle Türkçe yozlaşması kıstası aranıyor olamaz.
Yeni neslin bozuk Türkçesi için genellikle eğitim sistemi örnek veriliyor. Peki belli bir yaşın üstünde, iyi eğitim aldığı her halinden belli olan insanlar ne olacak? Herkesin çevresinde okul yıllarında Türkçesine çok özen gösterirken son dönemde hiçbir kurala takılmayan bir arkadaşı vardır. Bu toplu bir rüzgar ve herkesi ele geçiriyor.
"Dilin ne önemi var?" diye düşünenlerin ülke, bayrak, millet konusunda en hassas olanlar olması çok ironik bir durum.
Dilin elbette tarihi ve milli kimliği korumak açısından büyük önemi var.
Eğer yabancı dil biliyorsanız, diğer dillerde böyle bir yozlaşma olmadığını görebilirsiniz.
Teknoloji yüzünden küçük hatalar yapılabiliyor ama dünyanın hiçbir yerinde böyle bir dil yozlaşması yok.
Dilin körelmesi, düzgün düşünme yetisini ve yabancı dil öğrenme becerisini de etkiliyor.
Kendi ana dilini iyi yazıp konuşamayan biri yabancı bir dili nasıl öğrensin? Doğal olarak yabancı dilde de benzer hatalar yapıyor ve anlaşmakta zorlanıyoruz.
Dil, öğrenmeye dair her şeyin atası.
Dünyaya geldikten sonra öğrendiğimiz ilk şeylerden biri dil. Dil sayesinde düşüncelerimiz, kültürümüz, bilgilerimiz oluşuyor. Kısacası özellikle anadil her şeyin temeli ve hiç de küçümsenecek bir şey değil.
Dil, kişiler arasındaki iletişimin de temeli. Dilimizi bilmeyip kullanamayınca iletişim problemleri de aynı oranda artıyor.
Anlaşamıyor, iletişim kuramıyoruz. İnsanların bu kadar negatif, bu kadar alıngan olmasının ve her şeyi yanlış anlamasının sebebi dile hakim olmama.
Bahane değil, şiddetin bile temelinde iletişim becerisi düşüklüğü yatıyor.
Bebeklerin daha çok ağlamasının, sürekli el kol hareketleri yapmasının sebebi dil özelliklerinin henüz gelişmemiş olmasıyla da ilgili. Yetişkinlerde de dil becerileri gelişmeyince, kelime hazineleri zayıf olunca ilkel bir güdü olan fiziksel şiddet ortaya çıkıyor.
Yeniden bir dil devrimi yapılmalı ve tepeden tırnağa her kurum denetlenerek, eğitimde dilin doğru kullanımı teşvik edilerek bu yanlış gidişattan geri dönülebilir.
Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!