Osmanlı Dönemi’nde binbir türlü işkence yöntemleri, özellikle de vatan haini veya savaşlarda esir alınmış düşmanlara uygulanmıştır.
O dönemde herkes tarafından bilinen ve sıklıkla uygulanan işkencenin adı Mankurt yöntemi olarak anılır.
Mankurt kelime olarak, man kökünden türetilmiştir ve man kökü, aklını yitirmek, akıl yoksunluğu gibi anlamlara gelir.
Mankurt işkencesi, ilk olarak işkence edilecek kişinin kafasının tamamen kazınmasıyla başlar.
Sonrasında işkence edilen kişi, sıcak çölde kızgın güneş altında birkaç gün boyunca bekletilir.
Zaman geçtikçe kafa derisi ile birleşen deve derisine, alttan çıkmaya başlayan saç kılları da batmaya başlar.
Uzayan saçların kafayı delip beyne batmaya başlamasıyla, kişi çok şiddetli ve dayanılmaz bir acı çekmeye başlar.
Beyin fonksiyonları azaldığı ve düşünme ile sorgulama yetilerini kaybettiği için de, sahibinin her dediğine harfiyen uymaya başlayan birisi haline gelir.
Bu akıl almaz işkencedeki ana amaç, kişinin bir Mankurt’a yani bilinçsiz bir köleye dönüştürülmesidir.