Memleketinden ayrılıp farklı şehirde üniversite okumaya giden çoğu öğrencinin ortak kaderidir yurt odaları. Tanımadığınız insanlarla aynı çatıyı paylaşırken ömür boyu unutmayacağınız dersler alırsınız, bazen de hayata isyan edersiniz.
Sosyal medyada bazı öğrenciler yurt odalarında yaşadıkları üzücü anıları anlatmışlar. Yurtta kalırken rahatça ağlayacak yer bile bulamadıklarını söyleyen öğrencilerin paylaşımlarına göz atın... 👇
Üniversiteyi farklı şehirde kazanınca memleketlerinden ayrılmak zorunda kalan tüm öğrencilerin ortak kaderi yurt odalarıdır.
Yıllarca yaşasan bile 'ev' demek için fazla kalabalık, fazla yabancı olan bu yaşam alanı insana çok fazla şey öğretir. Tanımadığınız insanlarla aynı odayı paylaşmak bazen size ömür boyu unutmayacağınız dersler verir, bazen de hayata isyan ettirir.
Konu bir de ağlamak olunca yurt odasının kalabalığında durum iyice zorlaşıyor. Kendinizi duygusal anlamda kötü hissettiğiniz bir an yurdun içinde saklanacak köşe arar hale geliyorsunuz.
Geçtiğimiz gün yapılan bir sosyal medya paylaşımı, yurtta kalan öğrencilerin pek bilinmeyen bu sorununa dem vurdu.
Bunun ardından birçok öğrenci kendi deneyimlerini ve üzücü anılarını paylaştı...
Market sıralarında, parklarda, bahçelerde...
Ve hatta hastanelerde hasta yakınlarıyla birlikte ağlayan öğrenciler bile olmuş.
Yaşayan bilir.
Biraz da trajikomedi. 😅
"Lütfen kimse geçmesin" duası.
👇
Otobüs durağında müzik dinlerken, otobüste başını cama yaslarken...
👇
Ağlarken belli olmasın diye hızlı hızlı yürümeyi gerçek yıkıklar bilir.
Zor anlarda yardıma yetişen yabancılar unutulmaaaz.
Olaya bir de pozitif yanından bakalım. :)
Maalesef kendi yatağınızda bile rahat edemiyorsunuz yurt odası olunca.
Sizin yurt anılarınız var mı?
Yorumlarda paylaşın!