Bilgisayar oyunlarına ya da oyun konsollarına oldukça ilgi duyan bir nesil olduğumuz bir gerçek.
Çocukken, oyun oynamak; beslenme, giyinme, barınma gibi hayatımızın bir parçasıydı adeta. Sırf oyun oynamak için uykusuz kaldığımız geceler oldu. O bölümü geçmeden o oyunun başından kalkmayacağımıza söz verdik. Bazen ailemizin bile bize kızmasının en temel sebebi oldu.
"Ateri"nin yeri bizim için her zaman farklıydı.
Oynamadığımız zamanlarda dahi onu düşünüyorduk belki de. Çünkü doyamamıştık hiçbir zaman. Geç sahip olmuştuk, erken kaybetmiştik. Bu yüzden o süre içerisinde oynadığımız oyunu neredeyse hiç kapatmıyorduk...
Ama öyle biri var ki, oynadığı oyunu 20 sene boyunca hiç kapatmamış!
Wanikun adlı Twitter kullanıcısı Super Nintendo (SNES) olarak bildiğimiz oyun konsolunda oynadığı 'Umihara Kawase' adlı oyunu tam 20 yıl boyunca hiç kapatmamış. Bunu da attığı tweet ile takipçileriyle paylaşmış.
Wanikun, tam olarak 180.000 saat boyunca oyun konsolunun açık olarak durduğunu söylüyor.
Bu da 20 sene, 6 ay, 2 hafta, 3 gün ve 8 saat gibi inanılmaz bir süreye tekabül ediyor.
Wanikun, Umihara Kawase adlı oyunda bir yere kadar geldikten sonra bu kaydın silinmesini istememiş. Kaydedemeyeceğinden oyuna devam da etmemiş.
Bu arada Umihara Kawase adlı oyun 1994 yılının Aralık ayında piyasaya sürülmüş ve Wanikun da oyuna ilk sahip olan kişilerin arasındaymış.
Tabii bu olay hepimizin aklına "Ya kardeş bu adaptör hiç ısınmıyor mu? Bu elektrikler hiç kesilmiyor mu?" sorusunu getiriyor.
SNES oyun konsolunun elektrikle bağlantısı olduğu sürece oyunun dosyaları kayıtlı olarak tutulabiliyor.
Wanikun üstelik bu 20 yıl boyunca bir kere ev değiştirip cihazı fişten çekmek zorunda kalmış ancak batarya bu süre boyunca kendini idare edebilmiş.
Yıllarca, Mario ile prensesi kurtarmak için canımızı dişimize taktığımızı, Tsubasa'da eğer yenilirsek en baştan başlamamak için Japonca yazıları çözmeye çalıştığımızı göz önünde bulunduracak olursak, Wanikun'un hissettiklerini biraz daha anlayabiliriz sanırım...
Wanikun, aslında o bölümü değil de o bölüme gelene kadarki çabasını, emeğini, heyecanını ve hatıralarını saklamak istemiş olabilir.
Sonuçta bize geçmişi hatırlatan her hatıraya sıkıca bağlanmak, bu hayatı sizce de daha yaşanılabilir kılmıyor mu?
Kaynaklar: 1, 2