A­l­s­a­n­c­a­k­­ı­n­ ­F­i­l­o­z­o­f­ ­K­a­f­e­ ­K­e­d­i­l­e­r­i­ ­C­e­v­r­i­y­e­ ­v­e­ ­M­ü­j­g­a­n­­d­a­n­ ­F­e­l­s­e­f­e­ ­K­o­k­a­n­ ­1­8­ ­İ­n­c­i­

İzmir'de bir mekan var, adı TİRYAKİ KEDİ. Bu mekan görünüşte basit bir çay ocağı gibi görünüyor. Ama içeriye girdiğinizde bambaşka bir mekan karşınıza çıkıyor. Çay ocağı bir anda filozof kedilerin dünyasına dönüşüyor. Kedilerle oturup felsefi tartışmalar bile yapabiliyorsunuz. Hatta kedilerin özlü sözlerini yaşam felsefeniz olarak kabul bile edebiliyorsunuz. O derece yani. 

Mekan Alsancak'ta. Küçük ama kocaman bir sokağa açılıyor. Çok da güzel çayları var bu arada. Sosyal medya üzerinden gördüm ben de. Merak ettim, gittim, gördüm, çok sevdim. Özellikle de Cevriye kediyi. Hemen yanınıza geliyor ve kendisini sevmenizi istiyor. Sonra size çay getiriyor :-) Gidin görün derim. 

Ha bir de bakın ne yazmışlar kendilerini tanıtmak için; 

'Konuşmadığımız, ilişki kuramadığımız, dokunamadığımız zamanlarda en çok kendimize yöneliriz. Bu yönelimlerin çoğunda zaman zaman kendimizle konuşuruz. Tecrit edildiğimiz bu dünyada kaçış yine kendimizedir. Duvarları güzel gösterip boyasak da mekanın varlığı ve o duvarın oluşu bile kimi zaman rahatsız eder. Böyle zamanlar kaçış olarak yürüyüşe çıkar, bazen sohbet ararız. Sohbetin yönelimi yine bizleri bazen bir mekanın içine sürükler... Kaçış yokmuş gibi gözüken kendi gerçeğimizi sürekli kovalayıp dururuz. Biz o gerçek ne ise arayıp dururken sembolleştiği anda kaybolduğunu fark edemeyiz bile çoğu kez... Böyle zamanlara en güzel eşlik eden bazen samimi bir sohbet, bazen tek başına kimse dokunmasın tek başına olayım derdi ile bir mekana gideriz. 
Kendi kaçışlarımızı bulabililiriz umuduyla... 
Her şey mümkün diyerek ... 
Kedi : ) 
Çay, kahve, sohbetle 
Çay bi lira ... 
bekliyoruz : ))