I­r­p­i­n­­d­e­ ­k­a­l­a­n­l­a­r­,­ ­h­a­y­a­t­a­ ­t­u­t­u­n­m­a­y­a­ ­ç­a­l­ı­ş­ı­y­o­r­

I­r­p­i­n­­d­e­ ­k­a­l­a­n­l­a­r­,­ ­h­a­y­a­t­a­ ­t­u­t­u­n­m­a­y­a­ ­ç­a­l­ı­ş­ı­y­o­r­

Bir yanda kaybolan hayatlar, diğer yanda yaşama tutunmaya çalışan insanlar...

Irpin, Rus ordusunun Kiev'e ulaşması için ele geçirmesi gereken yerlerden biriydi. Ve bölgedeki en ağır çatışmalar da burada yaşandı.

Irpin 35 gün boyunca Rus ordusunun kuşatması altındaydı. Bu süre zarfında buradan tahliye olmayan Ukraynalılar bütün olup bitenlere bizzat şahit oldular. Şimdi ise kısıtlı imkânlarla hayata tutunmaya çalışıyorlar.

Yaklaşık 2 hafta önce kontrol altına alınan bölgede enkazların arasında hayat devam ediyor.

Irpin'de kalanlar, hayata tutunmaya çalışıyor

Savaş mağduru Galina Fıtısova bir an önce eski hayatına geri dönmeyi umut ettiğini belirterek “ Su, elektrik, doğalgaz hiçbir şey yok. O yüzden gündüz buradayız. Ateş yakıp ısınıyoruz, yemeğimizi burada yapıyoruz. Gece olduğunda eve dönüyoruz. Zor günleri geride bıraktık ama şu anda da çok zor, yaşamaya çalışıyoruz” dedi.

Irpin'de kalanlar, hayata tutunmaya çalışıyor

Çatışmaların şiddetlendiği dönemde yaşananlar ise hala çok taze.

35 gün boyunca burada savaşın ortasında onlarla beraber yaşadık diyen Fıtısova, “Ukrayna askerleri de Rus askerleri de buradaydı, tanklarla ve otomatik silahlarla ateş açtılar. Ruslar hava saldırılarını daha çok Hostomel tarafına yaptı. Burada çatışmalar vardı. Çok korktuk. Dehşete kapıldık” dedi.

Savaş tüm çıplaklığıyla gözlerinin önünde yaşandı.

Bütün çatışmaya canlı canlı tanık olduklarını anlatan Alla Saponenko, “Bizim askerlerimiz bir tarafta Rusya’nınkiler bir taraftaydı. Tanklarla vurdular her yeri. Çok korktuk, çok fazla korktuk. Komşumuzu öldürdüklerini gördüm, hiç acımadılar. Ruslar gittikten sonra dışarı çıkıp baktığımızda her yer çok korkunçtu. Sokaklarda ölüler, yanmış araçlar, yıkılmış evler vardı. Çok çok üzücü” dedi.

Irpin'de kalanlar, hayata tutunmaya çalışıyor

Tanklarla ve ağır silahlarla vurulan, yakılan evlerin ardında ise parçalanmış hayatlar kaldı.

Eşlerini ve erkek çocuklarını saklamak zorunda kaldıklarını anlatan Fitisova kadınlara bir şey yapmadıklarını ama erkekleri toplayıp öldürmesinler diye sakladıklarını söyledi. Fitisova gidecek başka bir yerimiz yok diyerek “İlk gün de terketmeyi düşünmedik, şimdi de terketmeyi düşünmüyoruz. Bir daha başlasa yine de terk etmeyeceğiz. Çünkü biz buralıyız, burada yaşıyoruz” dedi.

Popular Articles

Latest Articles