![Bugün Cehennemin Dördüncü Günü: Savaştan Kurtulmaya Çalışan Ukraynalı Çiftin Yaşadıkları](https://kilalu.blog/news/2024-07-31-09:11/"Bugün Cehennemin Dördüncü Günü": Savaştan Kurtulmaya Çalışan Ukraynalı Çiftin Yaşadıkları.jpg)
Perşembe gününe kadar 35 yaşındaki Svitlana Prokofieva'nın hayatında her şey normaldi. Eşi Michael Murkin ile Kiev'e 192 kilometre uzaklıkta olan Çernigiv'de yaşıyorlardı. Rusya'nın Ukrayna'ya saldırısı üzerine her şey değişti. Haberin detayları aşağıda...
"Bugün cehennemin dördüncü günü. Modern dünyamızda bunun yaşandığına, komşumuzun silahlarla bize saldırdığına inanamıyorum."
Eşi Michael Murkin ile birlikte Kiev'e 192 kilometre uzaklıkta olan Çernigiv'de yaşayan Svitlana Prokofieva, VICE News'e konuştu. Başkent Kiev'e ulaşmak için Çernigiv'e yapılan Rus saldırıları, bu bölgede yaşayan Ukraynalıları oldukça korkuttu.
"Patlama seslerini duyuyorduk. Seslerin kentin dış kesimlerinden geldiğini biliyorduk ama sesler çok yüksekti. Her gün, gecenin çökmesiden korkuyoruz."
Çift, henüz Rus askerini görmemişler ancak belediye başkanları sokak savaşlarının başlayabileceği yönünde uyarılarda bulunmuş. Çift şu an için binalarında saklanıyorlar ve kendilerini koruyacak bir silahları mevcut değil. Svitlena ve Michael kendilerini yaşanabilecek en kötü senaryoya hazırlamaya çalışıyorlar.
"Eğer beni yakalarlarsa arkana bakma ve kaç."
Rus askerleri tarafından yakalanmaları durumunda Michael eşine kaçması gerektiğini tembihliyor. Svitlana ise 'Bunlar kocamdan duyduğum en ağır kelimelerdi' diyor.
'Ukrayna'dan ayrılma gibi bir şansımız yok, sınıra bile ulaşamayız. Birçok köprü patlatıldı. Birçok Rus askeri var.'
"Bu savaşta Zelenski'nin böyle bir cesaret göstereceğini az insan bekliyordu. Zelenski şu an gerçek bir lider oldu."
Svitlana ve Michael, Ukrayna Başkanı Zelenski'nin durumu idare etmesinden oldukça etkilendiklerini belirtiyorlar. Ancak Avrupa ülkelerinin bu konuda hızlı bir tepki vermedikleri için ümitlerinin kırıldığını belirten çift, 'Düşmanla karşı karşıyayız, düşman da Avrupa sınırlarına yakın. Desteğe ihtiyacımız var' diyor.
Svitlana ve Michael, savaş bittikten sonra başka bir ülkeye yerleşmeyi düşündüklerini söyledi.
'Ülkemi çok seviyorum, mesleğimi çok seviyorum. Ama bu korku, ümitsizlik, savunmasızlık ve ihanet duygularını bir daha hissetmek istemiyorum. İleride çocuklarımızın 'Anne, bu bir savaş mı? Yoksa ölecek miyiz?' diye sormasını istemiyoruz. Arkadaşlarımızın çocukları bu soruları soruyorlar.'
"Çocuklar bodrum katlarda, sığınaklarda doğuyor. Bu bir çatışma değil, bu bir savaş."
Svitlana ve Michael, Svitlana'nın ailesinin evi ilk katta olduğu için onlarda kaldıklarını söylüyorlar. Ailelerinin geri kalanı ise kendi evlerinde kalıyorlar.
'Geceleri havadan bombalanmanın olabileceği konusunda uyarıldık. Pencerelerden uzakta koridorlarda uyuyoruz. Yerlere uyku tulumlarımızı ve yastıklarımızı koyduk.'
Svitlana, Kovid olup yeni iyileşen 85 yaşındaki büyükannesinin de savaştan sağ çıkmaya çalıştığını söylüyor.
'Büyükannem bizim yanımıza gelmeyi reddetti. İyi olacağını umut ediyoruz. O gerçek bir savaşçı. Bu haftayı atlatacak kadar erzakı var. Erzakı bittiğinde onun için yenilerini alacağız. Aynı durum Michael'in ailesi ve akrabaları için de geçerli.'
"Hayatımız eskisi gibi olmayacak ama nasıl olacağını da bilmiyoruz."
Svitlena, 'Daha öncesinde güldük, eğlendik, incir çekirdeğini doldurmayacak şeylere üzüldük, planlar yaptık. Ama şu an tek planımız var: hayatta kalmak' diyor.