Ülkede derin bir kriz var o kesin! Alım gücü günden günde düşüyor. İki kişinin çalıştığı 4 kişilik bir aile asgari ücret pençesinde ayın sonunu getiremezken, her gün her şeye zam geliyor. Bir yandan ülkede sinemanın lüks olması algısı ile 7 milyon kişinin izlediği filmden örnek verenler, bir yandan da 6 aydır üstüne başına bir şey alamayan ev kadınları. Asgari ücretle insanlar nasıl geçiniyor?
İstanbul’da her gün okula, işe gitmek için toplu taşıma araçlarını kullanan milyonların en büyük gider kalemlerinden biri olan ulaşıma yüzde 40 zam geldi.
İstanbul’da önceki gün suyu da zam geldi.
Evlerin kira, faturalar ve temel gıda ürünlerinden geriye kalan bütçenin kısıtlılığı, ulaşım ve dışarıda yeme-içme masrafları dışarı çıkmayı adeta lükse dönüştürdü.
Birgün haberine göre, kriz herkesin gündeminde ve sarsıcı bir şekilde artıyor. Ekonomik kriz gündelik hayatı geçim derdiyle boğarken, dışarı çıkmanın maliyetinin giderek artması ile pandemi sürecinde yaklaşık iki yıldır evden çok çıkamayan halk şimdi de hafta sonlarını evde geçirmek durumunda kalırken, eve ve mahalleye kapanan, iş ile ev arasında geçen bir hayata insanlar mahkûm oluyor.
Son zamlarla birlikte hayat şartlarının daha da zorlaştığı İstanbul'da 2 kişinin asgari ücretle çalıştığı 4 kişilik bir ailenin yaşam maliyeti ne oldu?
Hesaplamada oluşturulan aile profilinde anne ve baba asgari ücretli çalışıyor. Hanenin aylık toplam geliri böylelikle 8 bin 500 lira oluyor. İstanbul’da kirada yaşadığı düşünülen ailenin nispeten uygun olan ilçelerde ikamet ettiği düşünülünce Bağcılar baz alınıyor. İlkokula ve ortaokula giden 2 çocuğu bulunan ailenin ilkokuldaki çocuğu servise verelim, okul da 2 kilometre uzakta olsun, ortaokula giden çocuk da otobüs kullansın. Bu arada anne ve baba da işe gitmek için toplu taşıma kullanıyor.
Ailenin sadece ulaşım harcamaları son zamlar sonrası 2 bin 421 lira olurken, oranla gelirlerinin yüzde 28’i ulaşım masrafına gidiyor.
Ailenin 2+1 eve 2 bin 500 lira kira ödediği düşünüldüğünde elektrik, su, doğalgaz, internet ve diğer konut harcamaları da bin lira tuttuğunda 3 bin 500 lira kira ve faturalara gidiyor.
Böylelikle aylık hane gelirin yüzde 41’i konut harcamalarına giderken, ulaşım ve konut harcamalarının toplamı 5 bin 921 lira ediyor.
Geriye kaldı 2 bin 579 lira.
Türk-İş’in açlık ve yoksulluk sınırı araştırmasında gıda harcaması 15-19 yaş arasındaki bir çocuğun sağlıklı beslenebilmesi için 1.474 lira, 4-6 yaş arasındaki çocuğun sağlıklı beslenmesi için de aylık 782 lira tutarında olurken, çocuklar için yapılan aylık gıda harcaması toplamda 2 bin 256 lira oluyor.
Geriye kaldı 323 lira
Yine Türk-İş’in hesaplamasına göre, yetişkin kadın ve yetişkin erkeğin sağlıklı beslenmesi aylık 2 bin 670 lira tutarında gıda harcaması yapması gerekince, aile bütçesi 2 bin 347 lira eksiye düşüyor.
7 milyon kişinin bir filmi izlediği bu yüzden ülkede ekonomik kriz olmadığı TV'lerde söylenirken, TÜİK verilerine göre ülkede nüfusun 2021 yılında 84 milyon 680 bin 273 olduğu açıklandığına göre, geriye kalıyor 77 milyon kişi.
Disk-Ar'ın Aralık 2021'de yaptığı araştırmada Türkiye’de 10 milyon işçi asgari ücret civarında ücretlerle çalışırken, sayısı belirlenemeyen milyonlarca kişinin asgari ücrete dahi erişemediği hatta son zamlar sonrasında da asgari ücretli görünen ama ücretinin tamamına erişemeyen çalışanların da olduğu biliniyor.
Bergen filmine değil Ramazan sofrası kuramayan %70'e bak!
Bergen filmi ile ekonomi analizi burada!👇
İstanbul Planlama Ajansı’nın mart ayında yaptığı araştırmaya göre ev kadınlarının yüzde 84’ü son 6 ay içerisinde kendisi için harcama yapmadığını belirtti.
İstanbul’da geçim ve dayanışma konulu araştırmada krizin hane halkına yansımalarına dair şu ifadelere yer verildi:
Çalışan kadınlarla yapılan görüşmeler özellikle dar gelirli hanelerde kadınların işgücü piyasasına zaten hanenin asgari geçim giderlerini karşılama yükünü paylaşmak üzere girdiğini, dolayısıyla kadınların kendileri için değil hanenin ekonomik sürdürülebilirliği için gelir kazandığını yeniden gösterdi. Krizden önce sınırlı da olsa kendileri için bir miktar para ayırma, sadece kendileri için para harcayabilme imkânı olan kadınlar kriz döneminde ucu ucuna yaşama baskısının kendi kazandıkları gelir üzerinde söz sahibi olmalarını imkânsız hâle getirdiğini anlattılar. Bu durum haneye gelir getirmeyen ev kadınları için çok daha şiddetli yaşanıyor, esnaf tarafından da yakından gözlemleniyor. Öyle ki, iç çamaşırı satan bir pazarcı temel bir ihtiyaç olan en ucuz pamuklu iç çamaşırını alırken dahi kadınların tereddütte kaldığını, hatta tezgâh başında durup eşlerine telefon açıp harcama yapmak için izin aldıklarını anlattı.