Dünyada günümüze kadar pek çok salgın meydana gelse de 1962 yılında Tanzanya'nın Tanganika halkında gerçekleşen bu salgın, yüzlerce çocuğun durmadan gülmesine neden oldu. İşte detaylar...
31 Ocak 1962'de Tanzanya'nın Kashasha köyündeki bir yatılı okulda üç kız gülmeye başladı ve bir daha duramadı.
Kızlar kendilerini kontrol edemedikleri için, okulları kapanırken ve öğretmenler ne olduğunu anlamakta güçlük çekerken haftalarca gülmeye devam eden diğer öğrencilere bulaştılar.
Tanganika gülme salgını sadece üç kız ile başladı ve yayıldı.
Bu üç kızın kaldığı yatılı okulda 12-18 yaş arası 159 kız kalıyordu.
Altı saat ile iki hafta arasında süren gülme nöbetleri o kadar rahatsız edici bir hal aldı ki okuldaki öğretmenler dersleri iptal etmek ve öğrencileri evlerine göndermek zorunda kaldı.
Ebeveynleri onları almaya geldiğinde, okuldaki hiçbir öğretmen veya yetişkin personel etkilenmemiş olsa da onlar da kontrolsüz bir şekilde gülmeye başladılar.
Kahkahalar köyde 1000 kişiye yayılırken, 14 okul kapanmak zorunda kaldı.
Gülme salgını, kötü bir kıkırdama vakasından daha fazlasıydı. Uyarısız bir şekilde başlayan gülme nöbetleri sırasında, kurbanlar baş dönmesi, solunum sorunları, çığlık nöbetleri ve kontrol edilemeyen ağlamalar, kızarıklıklar, huzursuzluk ve amaçsızca etrafta koşma dürtüsü ve hatta aşırı şişkinlik bildirdiler.
Bununla birlikte, ilk raporlardan yaklaşık bir buçuk yıl sonra, gülme salgını gizemli bir şekilde yok oldu.
İnsanlar gülmeyi tamamen bırakana, okullar ve diğer işletmeler yeniden açılana ve Tanganika bölgesinin insanları hayatlarına geri dönene kadar süresi giderek kısalan gülme krizleri yaşadı.
Gülme salgınının zirvesinde doktorlar, tüm neşenin nedenini bulma umuduyla kurbanları üzerinde bir dizi tıbbi test yaptı, ancak hiçbir açıklama yapılmadı.
Bugün uzmanlar, bunun muhtemelen son siyasi gelişmelerin stresinden kaynaklanan, Orta Çağ'ın dans eden vebaları gibi bir toplu histeri vakası olduğuna inanıyor.
Salgından yaklaşık bir ay önce, Tanganika bölgesi Britanya'dan bağımsızlığını kazanarak bölgedeki insanlar için bir geçiş ve belirsizlik dönemi başlattı.
Özellikle gençler, bilinmeyen gelecekleri konusunda endişeliydi ve kargaşa, öğrenciler üzerinde iyi performans göstermeleri için çok fazla baskıya neden olan yerel okul sistemleri, bu da ebeveynleri de strese sokmuş olmalı.