T­ü­r­k­ ­E­d­e­b­i­y­a­t­ı­n­ı­n­ ­E­n­ ­G­a­r­i­p­ ­Ş­i­i­r­i­:­ ­İ­l­k­ ­D­i­z­e­s­i­ ­İ­d­a­m­,­ ­İ­k­i­n­c­i­ ­D­i­z­e­s­i­ ­Ö­d­ü­l­ ­S­e­b­e­b­i­!­

Bu şiir Divan Edebiyatında Rücu sanatına iyi bir örnektir. Rücu, ilk dizede söylenilen şeyin, ikinci dizesinde ondan vazgeçmek demektir!

Şiirin hikayesi ise şöyle: Bir gün padişah Vehbi Efendi'yi yanına çağırır ve: 'Bana öyle bir şiir yaz ki bir mısrasını okuyunca içimden seni öldürmek, bir sonrakini okuyunca ise ödüllendirmek gelsin' der. 

Sünbülzade ise bu şiiri yazar:

Not: Bilinmeyen kelimeler için, sözlük en alttadır!

1- Bezm : Topluluk, toplantı.
2- Cism-i can : Cisim olan can.
3- Lal-ı şarap : Kırmızı şarap
4- Hatem-i zer : Cömertçe sunulan altın
5- Dirahşân : Parlak, parıldayan
6- Nevcivan : Yeni civan, genç.
7- Dest : El
8- Ab-ı revan : Akar su.
9- Sahtiyan : Cilalanmış deri.
10- Revan : Giden, akıcı.
11- Na-gehan : Birden bire, aniden
12- Şadüman : Bahtiyar, sevinçli.