B­a­l­y­a­ ­i­ş­ç­i­l­e­r­i­n­i­n­ ­k­a­v­u­r­u­c­u­ ­s­ı­c­a­k­t­a­ ­z­o­r­l­u­ ­m­ü­c­a­d­e­l­e­s­i­

Saman balyası taşıyan sezonluk işçiler, güneşin altında, kavurucu sıcağa rağmen ekmek parası mücadelesi veriyor.

İşçiler taşıdıkları her saman balyasına karşılık yaklaşık 1 lira 25 kuruş ücret alıyor.

Buğday tarlalarındaki hasadın ardından geriye kalan saplar, hayvan yemi olarak kullanılmak üzere her biri 25 kilogram gelen balyalar haline getiriliyor.

Balyaların tarladan ahırlara taşınması ise sezonluk çalışan emekçilere kalıyor.

İşçiler, sıcağa aldırmadan, sabahtan başladıkları işlerini güneş batana dek sürdürüyor.

Kuzey Afrika sıcaklarıyla zaman zaman 45 dereceye yaklaşan tarlalarda işçiler, saman balyalarından korunmak için başlarına kadın çorabı ya da tülbent takarak çalışıyor.

İşçiler, 500 balya bulunan bir tarlada işlerini yaklaşık 3 saatte tamamlıyor.