Bu sözlerden kaçı doğru bilinmez dostlar; ama birine atfedilmiş söz de olsa; bu, bir hayatın özeti gibi sanki.
Aşık Veysel: "Dostlar Beni Hatırlasın."
Barbaros Hayrettin Paşa: "Öldüğüm zaman beni deniz sesi işitecek bir yere defnediniz."
Namık Kemal: "Biraz dinleneyim."
Mimar Sinan: "Biz hizmetimizi Allah için yaptık ve mükafatını da ahirette bekliyoruz."
Peyami Safa: "İşte bu fena!"
Fatih Sultan Mehmet: "Hekimler bana niçin kıydınız?"
Deniz Gezmiş: "Kahrolsun emperyalizm!"
II. Mahmut: "Ah kahpe İngiliz, en nihayet eserimi tamamlayamadan benim de canıma kıydın."
Oğuz Atay: "Merak etmeyin daha ölmedim."
Yavuz Selim: "Bre Hasan Can sen bizi bunca zamandır kiminle (Allah'la) bilirdin?"
Cemal Nadir Güler: "Ah iyi olsam, terliklerimi giysem, şu odada dolaşsam, şu köşeye geçsem, resimlerimi yapsam."
Mevlana: "Ya Azrail çabuk ol. Beni Rab'bime çabuk kavuştur."
Mehmet Akan: "Döndük, dolaştık, yine anamızın ördüğü döşeğe düştük."
Kanuni Sultan Süleyman: "Ben ölünce bir elimi tabutun dışına atın. İnsanlar görsünler ki padişah olan Süleyman bu dünyadan eli boş gitmiştir."
Kemal Sunal: "Uçağa binmeden öleceğiz."
Şeyh Edebali: "Asıl ölüm, ilimden payını almayanlaradır. Faydalı ile faydasızı bilenler bilgi sahipleridir."
Suna Pekuysal: "Aman, hayat boş be!"
II. Abüdlhamid: "Allah!"
Atatürk: "Aleykümmesselam..."
