Böyle hikayeler insanın içini ısıtıyor...
Abdul Sattar Edhi, 28 Şubat 1928'de Hindistan'da dünyaya geldi.
Henüz 11 yaşındayken annesinin felç geçirmesi ve hemen ardından akli dengesini yitirmesi üzerine okulu bırakıp çalışmaya başlayan Edhi, annesinin ancak 8 yıl boyunca hayatta tutabildi ve annesi ölünce Pakistan'a gitti.
Annesinin ölümü üzerine çok etkilenen Edhi, annesi ile aynı hastalığa sahip insanların nasıl mücadele ettiğini düşünmeye başladı ve bir iş kolu oluşturdu.
Eğitimsiz olması nedeniyle sokakta dilenmeye karar verdi, fakat dilendiği tüm paraları biriktirerek hayır işlemeye başladı.
Abdul Sattar Edhi, biriktirdiği paralarla ilk olarak 1951 yılında bir sağlık ocağı kurdu.
Sağlık ocağı kurduğunu gören insanlar, Edhi'ye daha fazla yardım etmeye başladı ve Edhi, kendi ismini taşıyan 'Edhi Vakfı'nı kurdu.
Bu vakıf ile akıl hastaları, kimsesiz çocuklar, yaşlılar, bakıma muhtaç insanlar, uyuşturucu bağımlıları ve kadın sığınma evlerine yardım eden Edhi, ölümüne kadar sürekli olarak vakfının başında kaldı.
Tüm dünyadan aldığı yardımlarla insanların hayatına dokunan Edhi Vakfı, 25 özel hastane, 335 sağlık ocağı kurdu ve çalışan tüm personellerini yardıma muhtaç kişilerden seçti.
Abdul Sattar Edhi, dilenerek kazandığı paralar ile 20 binden fazla terk edilmiş bebek ve 50 binden fazla yetim çocuğu koruma altına aldı.
Edhi, bu çocuklardan 40 binini hemşire, kalanlarını ise başka mesleklerde eğitti.
2016 yılında hayatını kaybeden Abdul Sattar Edhi'nin tek mal varlığı iki elbise ve bir çift ayakkabıydı.
Çok fazla parası olmasına rağmen asla kendisi için harcamalar yapmayan Edhi, şu an bile Pakistan'ın en saygı duyulan insanı...