Annelerimiz bizim canımız, bu belli. Onların kafalarının içi ise koskoca bir gezegen adeta. Öyle şeyler var ki bilinçaltlarında, insan hayret ediyor. Fakat şunu en baştan söyleyelim: 'Anne olmadan anlayamazsınız!'
"Keşke kocam ve çocuklarım sokakta yaşasa da evim hep temiz kalsa."
"Dur şu elektrik süpürgesini pazar günü sabah saat 07:00'de çalıştırayım da evladım gün yüzü göremesin."
"Bazen çocuğumu mu yoksa düdüklü tenceremi mi daha çok seviyorum, karar veremiyorum. Düdüklü tencere dünyanın en mükemmel buluşu."
"Bu çocuk saat 23:00'de gelirim demişti, saat 23:05 oldu. Kesin terör örgütü tarafından kaçırıldı, ordan da böbrek mafyasının eline düştü, kesin kolunu bacağını kesip dilendirecekler. Amerikan Başkanı dahil herkesi aramam lazım."
"Oğluşumun sevgilisi olursa ilerde beni kesin huzur evine verirler."
"Biraz bekleyeyim de tam çocuğum sevgilisiyle telefonda konuşurken odasına küt diye girip bir şey alayım. Bi' şey olmaz, ben annesiyim."
"Geçen gün açtığım kara delik ağzına kadar doldu. Evde yeni bir kara delik açayım da evladım çorabının tekini ve en sevdiği tişörtü bulamasın."
"Yeni bir yer bezi almaya hiç gerek görmüyorum çünkü çocuğumun en sevdiği tişörtleri kadar iyi bir bez henüz üretilmedi."
"Şimdi bi' şey demeyim de çocuğum tam kapıdan çıkarken giydiğine laf ederim. Direnirse, Şahane Pazar'daki Süheyl Uygur'a benzetirim."
"Bu bezi uyarı mahiyetinde buraya bırakıyorum. Şu dakikadan sonra benden bir şey isteyen olursa bazukayla cevap veririm artık."
