Hatırlamak ve yeniden başlamak için çok geç değil...
1. Doğayı, toprağı, yaşamın kaynağını unuttuk.
2. Saygı göstermeyi ve saygı görmeyi unuttuk.
3. "Her insan herkes karşısında her şeyden sorumludur.", diyordu Dostoyevski. Sorumlu olmayı; başkalarına karşı sorumluluk duymayı unuttuk.
4. Eşitliği, eşit bir dünya özlemini unuttuk.
5. Aşkı, gerçek aşkı, bizi büyüten aşkı unuttuk...
6. İnsanları din/mezhep/ırk/dil ayırmadan kucaklamayı unuttuk.
7. Özgürce hissetmeyi, düşünmeyi, davranmayı unuttuk...
8. Samimiyeti ve masumiyeti unuttuk.
9. Her şey hemen olsun; dünya bizim çevremizde dönsün istiyoruz. "Sabır" diye bir erdem vardı. Unuttuk...
10. İnsanlara, onları kınamadan, yargılamadan bakmayı unuttuk.
11. Unuttuk hayata çocuksu bir merak ve saflıkla bakmayı...
12. Unuttuk barışı ve kardeşliği.
'Yurtta sulh, cihanda sulh!'
Mustafa Kemal Atatürk.
13. Kendimizi işimize gücümüze vermeyi unuttuk.
Büyüdü dertlerimiz.
14. Gülmeyi, eğlenmeyi, dans etmeyi unuttuk.
15. Hayata dair küçük güzelliklere heyecanlanmayı unuttuk.
16. Adil olmayı unuttuk. Sahi neden bağlıydı Adalet Ana'nın gözleri?
17. İnsanlara güvenmeyi ve güvenilir bir insan olmayı unuttuk.
Ve kendimizi 'güvende' hissetmeyi de...