1960 yılında, David Latimer büyük bir cam şişenin içine telgraf çiçeğinin tohumunu ekti. 1972 senesinde bir kere su vermek dışında hiçbir zaman sulama yapmadı. Ancak bitki hayatta kalmaya devam etti. Ayrıntılar için buyurun...👇
1960 yılında, David Latimer büyük bir cam şişenin içine telgraf çiçeğinin tohumunu ekti. Çeyrek litre su ekledi ve ardından ağzını kapattı.
Latimer bu deneyle bitkilerin kendi mikro evrenlerinde, zorlu koşullar altında hayatta kalıp, kalamayacaklarını test etmek istiyordu.
Bu deneyin, "dünyanın en eski teraryumu" olarak adlandırılan kendi kendine yeten bir ekosistemin güzel bir çalışmasına dönüşeceğini tahmin etmiyordu.
David'in mühürlü şişe bahçesi, 1972'den beri sulamamasına rağmen gelişmeye devam ediyor.
Teraryumun içindeki bakteriler ölü bitkileri yiyor ve bitkilerden çıkan oksijeni parçalayarak fotosentez için gerekli olan karbondioksite dönüştürüyorlar.
Fotosentez, bitkiler aracılığıyla havaya nem ve oksijen veriyor. Nem arttıktan sonra bitkilerin üzerine yağmaya başlıyor. Yapraklar düşüp, çürüyor ve bitkilerin beslenmesi için ihtiyaç duyduğu karbondioksiti üretiyor.
Şişe aslında Dünya'nın bir mikrokozmosu.
Bu deney doğanın kendisini destekleyebileceğinin güzel bir örneği.
