Çirkinlik, Rönesans Dönemi bebeklerinin alın yazısıymış...
Sabah 6.00; bir keçinin kıçını yüzünde hissederek uyanırsın.
8.00'da minicik bir armut ile kahvaltını yaparsın...
ardından annenin fazlasıyla yuvarlak memesinde mışıl mışıl uyursun.
10.00'da hafif bir banyo ve sünnetle güne yeniden merhaba dersin.
Saat 11.00, sanat için soyunursun...
ardından ufkunu açacak konuşmalar yapar, karın kaslarını sergilemeyi de ihmal etmezsin.
12.30; çiş molası.
13.00; öğle yemeği keyfiii.
Mutluluğun paylaştıkça çoğalır.
14.00; ailenle vakit geçirirsin.
Kız halaya, oğlan dayıya derler.
Tabi bu aile geleneği, gerginliğe sebep olur ve kendinle baş başa kalmak istersin.
Tam kafamı dinleyeyim diyecekken...
rahat bırakmazlar.
Ama insanlar iyidir.
15.30'da annenin koynuna arasına geri döner, başından geçenleri çaktırmazsın.
16.00, müzik derslerini kaçırmazsın; sanat hayatının merkezindedir
Ardından biraz atıştırır,
şekerleme yaparsın.
Kendini toparlayıp,
arkadaşlarınla takılırsın.
19.00; akşam yemeği vakti.
Ardından masalını dinleyip,
iyi geceler öpücüğünü alır ve mışıl mışıl uyursun.
Tüm çirkinliğine rağmen hayat güzeldir.