Koş, Forrest, koş!
Efsane filmin en akılda kalıcı sahnelerinden biri de şüphesiz Forrest'ın beyaz saray önündeki kalabalığa konuşma yaptığı andı.
İzlemiş olanların bir daha hatırlaması için, öncelikle o sahneyi hatırlayalım.
İzlemediyseniz ya da hatırlamıyorsanız buradan devam edelim.
Hippiler, Vietnam savaşından gazi olarak dönen Forrest'tan savaş hakkındaki hislerini açıklamasını isterler. Ne de olsa savaş kötüdür. Savaşta hayatı tehlikeye girmiş bir adamın söyleyeceği birkaç söz de bu anlamda etkili olacaktır.
Forrest, her zaman yaptığı gibi hislerini dolandırmadan aktaracaktır.
Sahneye çıktığında, o aheste konuşma tarzıyla aklına gelenleri söylemeye başlar.
Fakat savaş, son derece iyi ve naif bir adam olan Forrest'ın dürüst sözleri için fazla karanlık ve kirlidir. Bir ordu mensubu gizlice yaklaşır ve kabloları sökerek konuşmayı sabote eder.
Bağlantıyı tekrar kurmaya çalışsalar da, Forrest sesinin duyulmadığının farkına varmadan konuşmasını sürdürür.
Bağlantı tekrar sağlandığında ise konuşması bitmiştir. Gerçekten Forrest hariç kimse (izleyiciler dahil) onun ne söylediğini bilmez. Film de bu gizemle sona erer.
İyi ama ne Forrest ne söylemiştir? Her izleyici bunu merak etse de, bir muamma olarak kalmıştır bir defa.
Neyse ki, kritik soru yıllar sonra Tom Hanks'e yöneltilmiş. "Ne söyledin o sahnede be Tom abi?"
O da söylemiş sağolsun. Ne de olsa satırlarını ezberlemiş vaktinde. Tam olarak şunları söylemiş:
"Bazen insanlar Vietnam'a gittiğinde, annelerine bacakları olmadan dönerler. Bazen hiç dönemezler bile. Bu kötü bir şey. Bu konuda söyleyeceklerim bu kadar."
Aydınlandınız değil mi?
🏃