Tabii bu sadece yazıya dökülebilen kısmı. Ne hissettiklerini tam olarak bilmemiz imkansız ama Servan'ın şu sözleri belki biraz daha onları anlamamızı sağlar:
'Özgürlüğün kıymeti insanların ailenin doğanın ve aşkın kıymetini bize hatırlatan bir simülasyondan çıkmıştık. Artık hiçbir yerden ne sıkılırım, ne gocunurum. Ne yemek seçerim, Ne Simge'yle küçük sorunlar yaşarım. Aştık ,erdik. Bu ilişki için bir yapı taşı koyduk. Herkes çok uğraştı; biz perişan onlar perperişan.
Her şey bitti. Penang'da bizim gibi gezen bir sürü ülkeden dünya tatlısı bir sürü insanın arasında tüm özgürlüğümle bu yazıyı yazdım. Tadını en çok özlediğim kahvemin son yudumunu da büyük bir keyifle alarak bu yazıyı bitiriyorum.
Bu da bize kapak olsun! Bu işlerin şakası yok!'