Sahip olmadığımız veya eksik hissettiğimiz duygular, yoksunluğa sebep olabilir. Sen duygusal yoksunluğa sahip misin?
Hazırsan;
Başlayalım!
1. Cinsiyetini seçer misin?
2. Yaşını da seçer misin?
3. Kendini şu aralar nasıl hissediyorsun?
4. Sence senin hayatında ne eksik?
5. Seni geçekten seven biri, sana ne hissettirir?
6. Peki yalnızlık hakkında ne düşünüyorsun?
7. Yakın arkadaşın olarak gördüğün kaç kişi var hayatında?
8. Bunlardan birini seçer misin?
9. Seç birini!
10. Son olarak isteklerin gerçekleşmezse nasıl hissedersin?
Sen duygusal yoksunluğa sahipsin!
Sen duygusal yoksunluğa sahipsin. Eksik kaldığın ve ihtiyaç duyduğun bazı duygular var. Bu duyguların yokluğu seni yalnız ve çaresiz hissettiriyor. Sana yetmeyen veya hiç hissetmediğin duyguların olmayışı senin hayatından bir şeyler götürüyor. En kötü anında da en güzel anında da yanında birini arıyorsun. Bu nedenle de çevrendeki insanlara karşı aşırı hassas biri haline geliyorsun. Onların her zaman seninle kalması için elinden geleni yapıyor ve her zaman seni sevmeleri için çabalıyorsun. Sevilmeme hissi, duygusu sana ağır geliyor. Bu ihtimali düşünmediğin gibi bu duyguyu yaşamak da istemiyorsun ama sen bunu hissediyorsun. Gerçekten sevildiğini görmek, değer verildiğini hissetmek ve senin için çabalandığını görmek istiyorsun. Duygusal yoksunluk seni yalnızlığa itiyor. Sen kendini sevdiğin için kendine sığınıyorsun. Kimseden bir şey beklemediğin ve karşındaki kişinin seni sevip, sevmediğini sorgulamadığın anlarda kendini daha iyi hissediyorsun. Bu anlarda genellikle yalnız olduğun anlar oluyor. Birine güvenmek ve duygularından emin olmak senin için çok zor bir şey. Çünkü sen güvendiğin zamanda tamamen kendini o kişiye adıyor ve o kişiye karşı bütün duvarlarını yıkıyorsun. Bir gün gitme ihtimalini düşünmeden yapıyorsun bunu. Duygusal yoksunluğunun sebebi önceden çok kırılmış olmak ve sevilmediğini net bir şekilde görmüş olmaktan kaynaklanıyor.
Sen duygusal yoksunluğa sahip değilsin!
Sen duygusal yoksunluğa sahip değilsin. Çünkü sen kimsenin seni sevmesine ihtiyaç duymuyorsun. Birinin seni gelip kaldırmasına, güç vermesine gerek yok. Sen her şeye tek başına yetiyorsun. Etrafındaki kişilerin sevgisinden şüphe etmiyor ve bunu sorgulamıyorsun. Bunu sorgulamadığın her anda mutlusun. İnsanların sana hissettirdiği şeyler önemliyken, sen bu hissettirdiklerini de görebiliyorsun. Herkesten her şeyi beklemiyor ve herkesin sana ilgi göstermesini, sevgisini göstermesini beklemiyorsun. Bu da seni aslında daha mutlu biri yapıyor. Çünkü beklenti içinde olduğun her şey sana biraz acı verir. Hayatta seni seven veya sevmeyen çok kişi olabilir. Sen bunları normal karşılayan birisin çünkü senin de sevip, sevmediğin çokça kişi var. Etrafında olduğu için şanslı olduğunu düşündüğün insanlar, senin için gerçekten değerli. Kızgınlık anlarında sana söylenmiş bir şey seni değersiz hissettiremez veya bir ayrılık bir zamanlar o kişi tarafından sevildiğin gerçeğini de değiştirmez. Senin için her şeyin zamanı vardır. Kendine olan sevgin çoğu zaman bir başkasının sevgisine ihtiyaç duymanı engelliyor. Bu nedenle sen duygusal yoksunluğa değil her duyguya değer veren birisin.