Bir insanın hayatında görebileceği en büyük felaketlerden birine ve bununla paralel en “öğretici” zamanına şahitlik ediyoruz. 22 gündür her saat, her dakika, her saniye neler görüyoruz, duyuyoruz, izliyoruz, hissediyoruz ve yapıyoruz, bir düşünsenize!
Bu süreçte tekrar tekrar şok oluyoruz, üzülüyoruz, korkuyoruz, çaresiz kalıyoruz, metanetli oluyoruz, donup kalıyoruz, kafası kesilmiş tavuklar gibi ortalıkta dolaşıyoruz, öfkeleniyoruz, utanıyoruz, ağlıyoruz, umut ediyoruz, sessiz bir köşeye çekiliyoruz, sonra yine köşemizden çıkıyoruz, kendi içinde bir düzeni olan bir duygu kaosu içindeyiz... Kâh rotamızı kaybederek kâh rotada kalarak yaralarımızı sarmaya devam ediyoruz. Birlik, beraberlik ve dayanışma ruhumuzun tek başına yeterli olmadığını, organizasyon, koordinasyon ve inisiyatifin de gerekliliğini acıyarak ta olsa deneyimliyoruz.
Zamanla yarıştığımız bu 22 günde zihnimiz, ruhumuz ve bedenimiz kadar doldu ki, dün gece Beşiktaş Vodafone Park’ta atılan binlerce pelüş hayvan oyuncakları ile 22 gündür kalbimizde acı acı demlenen gözyaşlarımız adeta fışkırdı…
Ama bu gözyaşları bu sefer umutla, gülen çocuklarla ve mutlulukla doluydu.
Gülümseyerek, birbirimize sarılarak, belki de ilk defa benzerliklerimizin farklılıklarımızdan çok daha fazla olduğunu fark ederek birbirimizi sardık dün gece.
Soramadan duramayacağım:
Sevgili öğretmenler, bugün rutin çoktan seçmeli testlerimizi bir kenara bırakıp, derslerimizde depremi bu pelüş atma etkinliği açısından ele alsak ve öğrencilerle bu konu incelesek nasıl olurdu?
Sevgili ebeveynler, evde çocuklarımızla hayat bizi en dibe vurduğunda nasıl umutla devam edilir üzerinde konuşsak nasıl olurdu?
Tarih mutlaka hatırlatacaktır, ama ben ve sen de hatırlayalım olur mu? Zira yolumuz engebeli ve uzun, depremin yaralarını sarmak için yapılacak daha çok işimiz var. Çapalayalım bu gecenin duygusunu bedenimizin bir noktasına ve her ihtiyaç hissettiğimizde o noktaya hafifçe basarak çağıralım o duyguyu. Hayat bizi yorduğunda canlandıralım rengarenk pelüş yağmurunu zihnimizde, mırıldanalım şarkıları hayata inat.
Biz birlikte gerçekten çok güzeliz!
Beşiktaş camiasına çok teşekkür ederim.
Web