Y­o­k­s­u­l­l­u­k­,­ ­B­a­s­k­ı­,­ ­İ­n­t­i­h­a­r­.­.­.­ ­T­ü­r­k­i­y­e­ ­G­e­r­ç­e­k­l­e­r­i­n­i­ ­­H­a­t­ı­r­l­a­­ ­S­ö­z­l­e­r­i­y­l­e­ ­Y­ü­z­ü­m­ü­z­e­ ­Ç­a­r­p­a­n­ ­K­i­ş­i­l­e­r­

Unutuyoruz! Ülkece en iyi yaptığımız şeylerden biri unutmak. Ne yaşanırsa yaşansın, ne aklımızın ne de vicdanımızın kabul edemeyeceği şeyler karşısında bile en fazla iki gün üzülüyor, kınıyor; sonra unutuyoruz...

Ne denir ki...