İzmirli çocuklar, Babalar Günü'nde kendi babalarına değil, Soma'daki maden kazasında hayatını kaybeden madencilerin çocuklarına hediye verdi.
Çocuk kalpleriyle Soma'da yaşanan acıyı kağıda döken altı çocuk, Somalı çocuklar için şarkı besteledi.
En güzel Babalar Günü hediyesi İzmir'den geldi. Dokuz Eylül Ortaokulu ve Mustafa Urcan İlkokulu'nda okuyan Ayşenur Taşkıran, Ayşenur Kurtuldu, Furkan Sarılı, Bulut Yalçın, Ceren Gülçiçek ve Emir Azam Akın, Babalar Günü'nde kendi babalarına değil, Manisa'nın Soma ilçesinde yaşanan maden kazasında hayatını kaybeden babaların çocuklarına hediye verdi.Soma'da yaşanan acıyı yüreklerinde hisseden altı çocuk, Babalar Günü'nü buruk geçirecek çocukların yanlarında olduğunu göstermek için harekete geçti ve ‘Soma ağlıyor' isimli şarkıyı besteledi. Şarkıyı yazarken, henüz babasını hiç görmemiş ve babasıyla çok az vakit geçirebilmiş çocukları düşündüklerini söyleyen altı çocuk, "Bugün Babalar Günü. Kalplerimiz çok acıyor. Onların yerinde biz de olabilirdik” dedi.
"BABALARINI HİÇ GÖREMEMİŞ ÇOCUKLAR VAR”
Babalar Günü'nü buruk geçireceklerini belirten Furkan Sarılı, "Bugün Babalar Günü. Kalplerimiz çok acıyor. Biz de onların yerinde olabilirdik. Onları unutmuyoruz. Soma'da ölen 301 kişi ve henüz doğmamış, babasını daha çok az görebilmiş çocuklar için böyle bir şarkı yaptık” diye konuştu. Şarkıyı yaparken çok üzüldüklerini ifade eden Ayşenur Taşkıran da duygularını şu sözlerle dile getirdi: "Biz de onların yerinde olabilirdik. Bizim babalarımız maden işçisi değil ama ola da bilirdi. Onlar zor şartlar altında çalışarak öldü. Çocukları çok üzülüyor biliyoruz. Biz de onların acısını içimizde yaşıyoruz. Oradaki çocukları hep büyükler düşünüyor. Biraz da çocuklar düşünsün diye bu şarkıyı yaptık. Benim de arkadaşlarımın da içi acıyor. Bizim yaşımızda olan çocuklar, bizden büyük veya küçük olan madenci çocuklar var. Babalarını hiç görmemiş ya da çok az görmüş çocuklar var. Onlar için üzülüyoruz.”
İzmirli çocukların Somalı kardeşleri için bestelediği duygu yüklü şarkının sözleri ise şöyle:
"Soma ağlıyor
Anneler yas tutuyor
Çareler tükeniyor
Belli değil ne oluyor
Kimi kayıp kimi ölü
Bu ülke hala hüzünlü
Aileler güçlü
Madenciler ölümsüz
Girmiyor akla
Hüzünlü bu dünya
Gök boyandı siyaha
Keşke olsa rüya
Madencinin çığlığı
Dökülüyor gözyaşı
Yetim oğlu-kızı anıyor onları.” (İHA)