G­ü­n­e­y­ ­K­o­r­e­l­i­l­e­r­ ­n­e­d­e­n­ ­k­i­t­l­e­l­e­r­ ­h­a­l­i­n­d­e­ ­­h­i­ç­b­i­r­ ­ş­e­y­ ­y­a­p­m­ı­y­o­r­?­­ ­-­ ­D­ü­n­y­a­ ­H­a­b­e­r­l­e­r­i­

G­ü­n­e­y­ ­K­o­r­e­l­i­l­e­r­ ­n­e­d­e­n­ ­k­i­t­l­e­l­e­r­ ­h­a­l­i­n­d­e­ ­­h­i­ç­b­i­r­ ­ş­e­y­ ­y­a­p­m­ı­y­o­r­?­­ ­-­ ­D­ü­n­y­a­ ­H­a­b­e­r­l­e­r­i­ Çünkü yeni 'milli sporları' bu! "Tam benlik bir spormuş!" dediğinizi duyar gibiyiz.

Birçok insan yoğunluk ve aceleye gelen işlerimizin bir türlü bitmemesinden dolayı oluşan stresin kurbanı. En son ne zaman uzunca süre hiçbir şey yapmadığınızı hatırlıyorsunuz? Belki büyük bir kesimin aklına işsiz olduğu zamanlar gelebilir o sırada da zihnimiz sürekli gelecek kaygısı ile dolar ve çalıştığımız dönemden bizi daha büyük strese ve depresyona yöneltir. Ancak bahsettiğimiz olay gerçekten de hiçbir şey yapmamak. Hiçbir şey düşünmemek, herhangi bir reaksiyon vermeden huzurlu şekilde durmak.

Bu hiçbir şey yapmayarak, kaygılardan uzaklaşma ve zihni boşaltma eylemi Güney Kore'de milli spor haline geldi. Sanatçı WoopsYang'ın 2014'te başlattığı akım kısa sürede büyük kitlelerce benimsendi, bir anda spor haline geldi. Sanatçı bu durumu “Uzun süredir tükenmişlik sendromundan dolayı büyük acı çekiyordum, hiçbir şey yapmadan, herhangi bir üretimde bulunmadan geçirdiğim zamanlarda korkunç kaygılar içinde buluyordum kendimi. Sonra dedim ki, hepimiz hep birlikte hiçbir şey yapmadan durursak kendimizi çok daha iyi hissederiz” sözleriyle açıklıyor.

Onlarca kişi gruplar halinde toplanıp önemli parklara telefon, bilgisayar ya da herhangi bir elektronik eşyasını köşeye bırakarak akın ediyor ve hiçbir şey yapmıyor. Bu aktivitesini gerçekleştirirken hiçbir şey de düşünmüyor. Bir nevi meditasyon.

Peki bu insanların işi gücü yok mu? Eğitim seviyeleri bu kadar düşük mü hiçbir şey yapmıyorlar?

Evet bazılarımızın aklına gelen sorulardan biri de büyük ihtimal budur. "Ne kadar işsiz insan var" diye düşünebilirsiniz. Her Uzakdoğu ülkesinde olduğu gibi Güney Kore'de de insanlar bir hayli yoğun çalışıyor. Dayanıklılık ve çok çalışma ilkelerini prensip alan Güney Kore'nin eğitim seviyesi çok yüksek. Dünya'nın en iyi eğitim sistemi modelleri arasında gösterilen eğitim sistemleri sayesinde okur yazarlık oranını %100'e çıkartan Kore, dünyada gerçekleşmesi imkansız gibi görünen bir başarı elde etti. Kendileri için bir geçiş ayini olan üniversite sınavına yoğun tempolarda ve çok çalışarak hazırlanan Korelilerin belki de hiçbir şey yapmama ihtiyaçları fazla stresten kaynaklanıyor olabilir. Bunları bir şekilde atmak ve kısa da olsa boşluğun ve hiçbir şey yapmamanın vermiş olduğu huzura ihtiyaç duyuyorlardır. Kim bilebilir?

Bizi kıskandıran bu milli sporun yanında Kore'lilerin başka 'farklı' gelenekleri de var

Örneğin genelde orta gelir seviyesini aşmayan ailelerde ve taşralarda ülkemizde bulunan ayakkabıyla içeri girmeme kültürü Güney Kore'de de mevcut. Amerikan kültürüne hevesli olsalar da bu kültürü modernlik olarak görmeyen Koreliler asla ayakkabılarını çıkarmadan evlerin içine girmiyorlar.

Korelilerin bize garip gelecek farklı geleneklerinden biri de nezaketleri. Korelilere göre birisine herhangi bir nesneyi tek elle uzatmak kabalık. Eğer bir şey uzatırken bir eli dolu olsa bile diğer eliyle desteklemeyi mutlaka ihmal etmiyorlar.

Bir başka garip gelecek gelenekleri de yeni evlenmiş çiftlere ev hediyesi olarak tuvalet kağıdı götürmek. Evet tuvalet kağıdı. Anlamı da uzun ve temiz bir ömür geçirme dileğiymiş.

Son olarak Kore'de 1 yıl daha yaşlısınız. Eğer 17 yaşında ülkeye giriş yaptıysanız yaşınız otomatik olarak 18 oluyor. Orada doğan her bebek doğar doğmaz 1 yaşında kabul ediliyor.


Popular Articles

Latest Articles