İ­s­m­i­n­e­ ­U­y­g­u­n­ ­B­i­r­ ­E­-­S­c­o­o­t­e­r­

M3 MacBook Pro: Cadılar Bayramı için Karanlık Hale Getirildi

Dikkat çekmeyi seviyorsanız Motocompacto’yu isteyeceksiniz. Alışılmışın dışında evrak çantası görünümlü gövdesi ve büyük kanvas benzeri yapısıyla göz alıcı bir araçtır. Honda, Motocompacto fikrinin kelimenin tam anlamıyla tüketicilerin kişiselleştirebileceği ‘boş bir tuval’ yaratmak olduğunu söyledi. Bu, kalabalıkta öne çıkmanızı ve sürüşünüze daha fazla bağlı hissetmenizi sağlayacak çıkartmalar, çıkartmalar veya dış görünümler anlamına gelir.

Honda’nın nereden geldiğini anlarken, scooter’ın kolayca katlanıp saklanabilmesi için kare bir tasarım seçildi. Buradaki fikir arabanızın bagajına veya dairenize kolayca sığmaktır. Adından da anlaşılacağı gibi Motocompacto mümkün olduğu kadar kompakt olmayı hedefliyor. Şirketin bu alanda mükemmel bir iş çıkardığını söyleyeceğim. Bisikleti defalarca katlamam gerekti ve hızla alıştım.

Bir dakika içinde tam teşekküllü, tekerlekli bir araçtan, kolay taşıma için kulplu, 40 kiloluk bir valize dönüşecekti. Binada bisiklet odası olmayan küçük bir Manhattan apartman dairesinde yaşarken, bisikletin kullanılmadığı zamanlarda yatağımın altına sığabilme yeteneğine hayran kaldım.

Koltuk ve tutamak, bisiklet kullanımdayken eşyalarınızı saklamanız için ince ve uzun bir kap olan scooter’ın gövdesinin içine kolayca yerleştirilebilir. Şekli nedeniyle bazı şeyleri diğerlerinden daha iyi saklamaya uygundur. Örneğin çantanıza sığmaz ama dizüstü bilgisayarınıza rahatlıkla sığabilir. Sürüşüm sırasında ceketimi taşıdı ve bu oldukça yardımcı oldu.

Motocompacto’da 15 mil/saat hıza kadar yolculuk yapabilir ve 12 mil kadar sürüş yapabilirsiniz. Hem hız hem de menzil 1000 dolarlık bir e-scooter için oldukça sıradan. Tamamen şarj olması yalnızca 3,5 saat sürer. Şarj cihazı, scooter’ın minyatür bir versiyonuna benzeyen sevimli, küçük Motocompacto şekilli bir tuğladır; küçük boyutu, minimum ağırlığı ve taşınabilir form faktörüne işaret eder.

Scooterın yapısına gelince, engebeli araziler için değil şehirler için tasarlandı. Hem bisikletin gövdesi hem de lastikler bunu kanıtlayabilir. Yani, arada bir zorlu bir maceraya atılabileceğiniz bir şey arıyorsanız, Motocompacto’dan daha sağlam ve sert bir araca bakmak isteyebilirsiniz.

Honda’nın son sürüşünde yaşadığım bir yakınma koltuğun ve kolun ayarlanamamasıydı. Honda bana defalarca her vücut tipinden insanın rahatça motosiklete binebileceğini garanti etse de, özellikle engelli kişiler için ayarlanabilirlik sunmamanın hala sınırlayıcı olduğunu düşünüyorum. Aslında pek erişilebilirlik dostu bir tasarım değil.

Scooterın kontrol paneli basit ve sezgiseldir. Aracı açmak/kapatmaktan iki mod arasında geçiş yapmaya kadar her şeyi yapan tek bir düğme var. İlk mod, bisikleti hareket ettirmek için biraz itmenizi gerektirir, ikincisi ise daha otomatiktir ve ayaklarınızın çaba harcamasını gerektirmez.

İlkini, bisiklete alışmış insanlar için daha başlangıç ​​dostu bir mod olarak düşünün. Tüm zaman boyunca ikinci modda sürdüm ve oldukça pürüzsüzdü. Ayrıca ekranın üstünde hızınızı ve ışıklardan herhangi birinin açık olup olmadığını gösteren bir LED ekran bulunmaktadır. Evet araçta ayrıca far ve stop lambası da mevcut. Ancak Motocompacto’da herhangi bir gösterge bulunmuyor.

Bence Motocompacto’nun aynı fiyat seviyesindeki diğer tekliflere göre sahip olduğu tek gerçek avantaj, üzerinde Honda etiketinin bulunmasıdır. Herhangi bir sorunla karşılaşırsanız, her zaman bir Honda bayisine götürebilirsiniz. 1000 $’lık fiyat noktası bazıları için biraz fazla olabilir, özellikle de benzersiz, geleneksel olmayan tasarımını unutamıyorsanız.