U­z­a­y­l­ı­l­a­r­ ­S­ü­p­e­r­n­o­v­a­ ­Z­a­m­a­n­l­ı­ ­İ­ş­a­r­e­t­l­e­r­ ­Y­o­l­u­y­l­a­ ­D­i­k­k­a­t­i­m­i­z­i­ ­Ç­e­k­m­e­y­e­ ­Ç­a­l­ı­ş­ı­y­o­r­ ­O­l­a­b­i­l­i­r­

Denis Villeneuve, Dune Lego’yu İnşa Etmek İçin Büyük Bir Patlama Yaşadı

SETI Elipsoid stratejisi olarak adlandırılan bu prensip, zorlu bir soruna potansiyel bir çözüm sunuyor: İletişim kuramadığınızda biriyle çabalarınızı nasıl koordine edersiniz? Bu, ister keşfedilmemiş uzaylı uygarlıkların araştırılmasında, isterse Dünya’daki bir arkadaşla bağlantı kurulmasında olsun geçerlidir.

Umutsuz görünüyor, ancak ABD’li ekonomist ve oyun teorisyeni Thomas Schelling, kitabında bu soruna artık Schelling noktaları olarak bilinen bir tür çözümü popüler hale getirdi. Çatışma Stratejisi. Elbette, tanışmak isteyen birbirinden bağlantısız iki kişi çabalarını doğrudan koordine edemez ancak yine de beyinlerini kullanabilirler.

Örneğin, bir lunaparkta eşimden ayrılsam ve telefonum bozulsa, yeniden bağlanmaya çalışmaktan vazgeçmem. Karımın onu bulmak için rasyonel düşünmeyi, sosyal normları ve eğilimlerini anlamayı kullanırdım ve aynı zamanda onun da benzer bir düşünce sürecini kullandığı varsayımıyla hareket ederdim. Bu yüzden onun da aynısını yapacağını umarak girişe doğru ilerliyordum ya da başarısız olursam otoparktaki arabamıza giderdim. Burada giriş ve araba Schelling noktaları olarak hizmet veriyor.

İşte bir örnek ABD Donanması’ndan: Rastgele konumlarda birbirlerini bulmak isteyen iki Amerikalı, bağımsız olarak mantıklı bir buluşma tarihi olarak Yılbaşı Gecesi’ni, en olası şehir olarak New York’u ve Grand Central İstasyonu’ndaki saat altı gibi popüler bir konumu seçebilir. ya da Times Meydanı’ndaki baloya yakın bir yerde. Açıkçası, önerilen bir Schelling Noktası başarıyı garanti etmez, ancak bilgi veya iletişimin son derece sınırlı olduğu durumlarda yardımcı olur.

Birçoğu uzaylı uygarlıkların bize ulaşmaya çalıştığı varsayımıyla çalışan SETI araştırmacılarının durumu bu. Zorluk nereye bakılacağını bilmektir. Ancak Schelling kavramının bize hatırlattığı gibi, beynimizi çalıştırmalı ve bir Schelling noktası hakkında benzer şekilde düşündüğümüzü bilerek, çok çok uzakta olmasına rağmen, tespit edilemeyen bir uzaylı uygarlığının bizimle iletişim kurabileceği bariz yolları aktif olarak aramalıyız. .

SETI durumunda, potansiyel Schelling noktaları nadir, apaçık ortada, geniş kozmik mesafeler boyunca tespit edilebilir ve büyük ilgi uyandıran bir şey olmalıdır. Neyse ki böyle bir şey var: süpernova. Bu fikir SETI bilim insanı Guillermo Lemarchan’ın 1990’lara kadar uzanıyor. önerilen Zeki dünya dışı varlıkların, Schelling noktalarını oluşturmak için odak noktaları olarak süpernovaları (bir yıldızın yaşamının son aşamasını işaret eden devasa yıldız patlamaları) kullanabileceğini düşünüyoruz. Lemarchan spesifik bir süpernova bile önerdi: SN 1987A. 37 yıl önce tespit edilen bu devasa süpernova, galaktik yardımcımız Büyük Macellan Bulutu’nda, Dünya’dan sadece 168.000 ışıkyılı uzaklıkta bulunuyor.

Bu araştırmadan ilham alan ve böyle bir araştırmayı gerçekleştirmek için gerekli verilere sahip olan SETI Enstitüsü, Berkeley SETI Araştırma Merkezi ve Washington Üniversitesi’nden bir araştırma ekibi, bir uzaylı uzay sinyalini veya teknoimzayı tespit etmeye çalıştı. SETI Elipsoidi, SN 1987A ile Dünya arasında yer alır. Ve bunu NASA’nın devam eden Geçişli Ötegezegen Araştırma Uydusu (TESS) misyonundan toplanan verileri kullanarak yaptılar. Kulağa karmaşık gelse de SETI Elipsoid’i parçaladıktan sonra kolayca inceleyebilirsin.

Olması gereken ilk şey, sonunda yabancı bir uygarlık tarafından tespit edilen süpernovanın kendisidir. Süpernova konusunda uyarı alan ve hemen harekete geçen uzaylı medeniyet, bilinmeyen bir medeniyetin dikkatini çekme umuduyla güçlü bir işaret yayınlıyor. Temel fikir, bizimki gibi bilinmeyen uygarlığın, bu nadir gök olayını incelemek umuduyla doğal olarak süpernovanın genel yönüne bakacağıdır.

Ancak uzaylıların (muhtemelen) beyinleri olduğu ve bizim de beynimiz olduğunu varsaydıkları için, bunu aynı zamanda Schelling ilkesinden yararlanmak için bir fırsat olarak da kabul edeceklerdir; yani her iki taraf da birbirlerinden habersiz olsa da, süpernovayı ortaklaşa bir değişim fırsatı olarak kabul edeceklerdir. birbirinizi bulun. Söylemeye gerek yok ki, Dünya’daki gökbilimcilerin onu bir anormallik olarak tespit edebilmesi için işaretin yapaylık özellikleri taşıması gerekir; yani muhtemelen doğal olarak meydana gelmeyen ve yalnızca uzaylı uygarlıkların iletebileceği bir şey.

Elipsoidin kendisine gelince, süpernovanın teorik olarak hem uzaylı uygarlığı hem de Dünya tarafından görülebildiği büyüyen alanı temsil ediyor. Bu nedenle, Dünya’ya bakış açımızdan, bu elipsoidin içindeki uzaylı uygarlığını aramalıyız. Veya bilim adamlarının çalışmalarında yazdıkları gibi, yayınlanan Astronomical Journal’da SETI Elipsoid “ilginç olan ve teknoimza açısından daha fazla analiz veya takip gerektiren aykırı değerlerin veya sinyallerin seçilmesine yardımcı oluyor.” SETI Enstitüsü tarafından hazırlanan animasyonlu grafik (yukarıda) bu kavramı oldukça ustaca özetlemektedir.

Belirtildiği gibi, araştırmacılar son taramaları için TESS verilerini kullandılar. SETI Enstitüsü ve Berkeley Kaliforniya Üniversitesi Berkeley SETI Araştırma Merkezi’nden bir bilim adamı olan ortak yazar Bárbara Cabrales, “Gökyüzünün yeni araştırmaları, süpernovalarla koordine edilen tekno-imzaları araştırmak için çığır açan fırsatlar sunuyor” dedi. basın bülteni.

Elbette, bir sinyalin belirli bir konuma ulaşması için geçen süre dikkate alındığında çok büyük zaman ölçeklerinden bahsettiğimizi akılda tutmak önemlidir. Belirtildiği gibi, SN 1987A 168.000 ışıkyılı uzaklıkta olduğundan herhangi bir potansiyel uzaylı sinyalinin binlerce ve binlerce yıl önce gelmiş olması muhtemeldir.

Cabrales, ekibin Gaia Erken Veri Yayını 3’ten (2017’de sonuçlandı) 3 boyutlu konum verilerini kullanarak “üslerimizi kapsayacak şekilde” bir yıllık bir süre boyunca verileri analiz ettiğini ve ilişkili güney TESS sürekli görüntüleme bölgesi içinde 32 ana hedef belirlediğini söyledi. SETI Elipsoidi ile. Bu hedeflere dikkatle bakan bilim insanları, normal davranışları potansiyel teknoimzalardan ayırmaya çalıştı. Ne yazık ki, bu ilk taramada herhangi bir anormallik ortaya çıkmadı, ancak bu girişim artık benzer, daha kapsamlı çabalara zemin hazırlıyor.

Penn State Dünya Dışı İstihbarat Merkezi’nde astronomi ve astrofizik profesörü Jason Wright, bir e-postada şunları söyledi: “Bu, diğer türlerin dikkatimizi çekmek için ne tür senkronizasyon şemaları kullanabileceğini dikkate alarak arama çabalarımıza nasıl öncelik verebileceğimizin harika bir göstergesidir.” Gizmodo’ya. Araştırmada yer almayan Wright, “Bu büyük bir gökyüzü ve arama alanımızı daraltmak için yapabileceğimiz her şey yalnızca dünya dışı teknolojik türlerin aranmasına yardımcı olabilir” dedi.

Gerçekten de, son çalışma SETI araştırmacılarına geniş arşiv veritabanlarını keşfetme konusunda rehberlik ederek iyi bir başlangıç ​​noktasına işaret ediyor. Astronomik araştırmanın kapsamını genişleterek ve mevcut bulgulara dayanarak daha geniş hedef yelpazesi ve farklı sinyal türleriyle aramalar yapmalılar.

Dahası, bu makale METI odaklı araştırmacıların, yani Dünya Dışı Zekalara Mesajlar kitabının ilgisini çekecektir. Önümüzdeki yıllarda yakınlarda bir süpernova meydana gelirse, diğerlerini varlığımız konusunda uyaran bir işaret gönderme fırsatını kullanabiliriz. Bunu yapmamız gerekip gerekmediğine gelince, bu başka bir hikaye.

Hayatınızda daha fazla uzay uçuşu için bizi takip edin X (eski adıyla Twitter) ve Gizmodo’nun özel Uzay uçuşu sayfası.