Yepyeni PS Plus burada ve sizi bekleyen mutlak bir korku oyunu cevheri var.
PS Plus şimdi üç üyelik katmanı sunuyor: Essential, Extra ve Premium. İkincisi, isteyebileceğiniz tüm avantajlarla birlikte gelir ve grubun en pahalısıdır. Bu avantajlardan biri, bir dizi OG PlayStation, PS2, PS3, PS4 ve PSP oyununa bulut akışı erişimidir.
PS2 oyunları arasında yer alan Siren. Veya bulunduğunuz bölgeye bağlı olarak Yasak Siren. 2003 yılında vizyona giren bu filmde bazılarınız mutlaka uyumuş olacaktır. Çünkü ya bir yerde bir beşikte uyuyordun ya da spermatozoa başlangıç çizgisinde sıraya giriyordun. Ama şimdi, ayda 20 dolardan daha az bir ücretle geri kalanımıza yetişme şansın var.
Siren’in konusu ne?
Silent Hill’in yaratıcısı Keiichiro Toyama işin içine girince işlerin çılgına döneceğini biliyorsun. Toyama, yönetmen olarak Siren’in başındaydı ve aynı zamanda Silent Hill mezunu Naoko Sato ile birlikte oyunu birlikte yazdı.
İzolasyon ve huzursuzluk temalarını keşfeden Siren, hikaye ve baskıcı atmosferi açısından onu parkın dışına çıkardı. Ama sadece ayar değildi, oyunun mekaniği inanılmaz derecede stresli bir korku oyunu yapıyor.
Siren açıldığında, kendinizi bir Japon dağ silsilesinin derinliklerinde bulunan bir köyde buluyorsunuz. Zaten izole olan köy, garip bir kan kırmızısı su hendeği tarafından daha da kesildi. Suyun yanlış tarafında kapana kısıldınız, bu zorlu zamanlara ‘bizden biri’ olmayan herkese inanılmaz derecede düşmanca davranarak yanıt veren sakinlerle birlikte kasabada sıkışıp kaldınız. Tuhaf kanlı su yeterli değilse, köylülere, onları ürkütücü AF görünümü ve sesi yapma ek etkisi olan gizemli bir veba bulaşmıştır. Kasabalılarla kafa kafaya çarpışmaktansa oyunda gizlice ilerlesen daha iyi olur.
Before Dawn’ın geniş karakter kadrosuna benzer şekilde, Siren, oyun boyunca tanıyacağınız ve birçoğu kapanış jeneriğine gelemeyecek tanıdık yüzlerle dolu. Siren’i o zamanlar diğer oyunlardan ayıran mekaniklerden biri, oyunun bir bölümündeki eylemlerinizin köyün farklı bölgelerinde eylemi ve hedefleri tetikleyebileceği “kelebek etkisi” sistemiydi.
Öte yandan, birçok eskort görevine hazır olun. sürüklediğimi hatırlıyorum çok fazla NPC’lerin etrafında, hangi türde göründüğü önemli değil, temelde başlı başına bir korku.
Sight jacking, muhtemelen varlığını garanti etmek için yeterince teklif vermeyen, bölünmüş fanlara sahip gibi görünen başka bir tamircidir. Güvenli bir yolu görebilmeniz için çevredeki köylülerin POV’sini ele geçirmenize izin verir. Yerlilerin kanayan gözbebeklerinin arkasına geçtiğinizde kendinizi çok fazla hırıltılı, ağır nefes almaya hazırlayın.
Silent Hill yaratıcıları, Siren’i bu kadar korkutucu yapan şey hakkında
Hem Keiichiro Toyama hem de Naoko Sato, Siren hakkında konuştular ve gelişiminin Silent Hill’deki çalışmalarından nasıl etkilendiğini araştırdılar.
Siren Maniacs ile bir röportajda (aracılığıyla FFÇeviriler (yeni sekmede açılır) ), Sato, Silent Hill’deki çalışması sırasında, evine biraz daha yakın olacak bir sonraki korku macerasını nasıl önceden düşündüğünü anlatıyor. Silent Hill’in ortamı kendinden şüphe duymaya neden oldu; Sato, bir Japon yerlisi olarak, ayarın ne kadar doğru olduğuna dair dırdırcı düşüncelerden sık sık rahatsız olduğunu söylüyor.
Japonya’ya geçiş olasılığı, ülkenin korku mitolojisini ve etrafındaki tutumları keşfetme şansını ortaya çıkardı ve sıradan, günlük yönleri çok daha gerçekçi hissettirdi.
Korku türü söz konusu olduğunda Sato ve ben (ve muhtemelen çoğunuz) aynı sayfadayız; Japon dehşeti, batıdaki muadili kesinlikle olmadığı şekilde pantolonu kirletiyor.
“Ben… [Siren] Nato, “Japonların çoğunun fiziksel olarak hissettiği, nemli iklimi ile ülkenin karanlığında, açıklaması zor bir tür huzursuzluk” diyor.
“Gerçek korkunun Japon korkularında yattığına her zaman güçlü bir şekilde inandım. Örneğin, Silent Hill’deki hemşire canavarlar benim tarafımdan tasarlandı, ancak hareketleri gibi şeyler düşünürken hayal ettiğim şey, ‘The filminden Sadako’ydu. Yüzük’.”
Kültürlerin korkuya farklı yaklaşma biçimleri konusunda Nato, “Bu bir zihniyet farklılığından kaynaklanıyor olabilir, ancak denizaşırı ülkelerde, özellikle Amerika’da, fiziksel yaralanmalardan çok daha fazla korku geliyor gibi görünüyor. Ancak bana öyle geliyor. Japonların korku kavramı gibi, esasen zihinsel olarak peşine düşen türden, bu türden çaresiz bir umutsuzluk.”
Japon sinemasındaki ürkütücü korku film çeşitleriyle uğraştıysanız, NATO’nun neden bahsettiğini çok iyi anlayacaksınız. Lanetli bir video kasetin izleyicilerinin izledikten sonra sadece yedi gün yaşayabileceği Ring’de, asıl dehşetin yedi günün sonundaki şiddetli ölüm değil, kurbanın ne kadar çaresiz kaldığı aradaki zaman olduğunu düşünün. kaderlerinden kaçmak zorundadırlar.
PS3’teki (ayrıca PS Plus Premium’daki) ‘yeniden tasarlanan’ Siren: Blood Curse, Toyama’nın ilginç bir röportajda detaylandırdığı orijinal PS2 oyunu üzerine inşa edilmiş bir dizi yeni özelliği tanıttı. PlayStation blogu (yeni sekmede açılır) .
Örneğin batılı karakterlerin eklenmesi, “tecrit ve terör duygularını” geliştirmek için tasarlanmış yeni bir gelişmeydi. Toyama, batılı oyunculara “ilişkilenmesi daha kolay” karakterler de verdiğini ekliyor. “Çeşitli karakterlerin durumlarına karşı hissettikleri hayal kırıklığını” büyüten “kaçınılmaz iletişim sorunlarından” bahsetmiyorum bile.
Yenileme aynı zamanda o zamanlar çok önemli olan yeni bir epizodik yapı gördü. Toyama, TV benzeri yapısıyla takip etmeyi daha kolay hale getirmenin yanı sıra, nihai ürünün kalitesini destekleyen hikaye bölümünde daha fazla detaylandırma çağrısında bulunduğunu açıklıyor.
Görüş hırsızlığı, bölünmüş ekranlı bir değişikliğe kavuştu ve oyuncular, ölümsüz köylülerin kafalarında bir joyride sürerken hala hareket edebiliyorlar. OG Siren’den bazı hayal kırıklıklarını hafifleten çok yararlı bir hareket. Zorluk kesinlikle Siren ile bir çekişme noktasıydı, bu yüzden Blood Curse’i bu kıkırdamaların çoğunu zaplayan yeniden yapılanma olarak düşünün.
Seni Siren’de satıyorum
Tabii ki, PS2/PS3 döneminden kalma bir oyun olan Siren, oldukça hantal görünecek. Yukarıdaki kısa oyun videosunun da gösterdiği gibi, seslendirme mükemmel değil. Ancak satış noktası, J-korku kökleridir. Bu, o zamanlar cidden ürkütücü bir şeydi ve tarihli görünse de, bu sizin reçelinizse, yine de gitmeye değer.
Toyama, Siren’in Silent Hill ve Resident Evil’ın sunmadığı şeyleri anlatırken bu konuya giriyor.
“Siren Blood Curse’un bu oyunların sunmadığı iki şey, bir Japon ortamında mümkün kılınmış bir korku duygusu ve farklı karakterlerin etkileşimlerinden yaratılan insani dram…
“The Ring” ve “The Grudge” gibi Hollywood’un yeniden yapılanmalarının başarısıyla artan J-Horror’a olan ilgi, Siren gibi bir Japon ortamına dayanan korku oyunlarıyla Batı’ya ulaşmanın önündeki engelin kaldırılmasına yardımcı oldu.”
Bir nesil kadar geriye giderek gözbebeklerine küçük bir saldırıda bulunduğunuzu bildiğiniz sürece, Siren zaman ayırmaya değer. Mekanik ve oynanış açısından yeni bir çığır açtı, seçtiğiniz sonuçların karakterlerin kaderini etkilemesi gibi bu özelliklerden bazıları, Before Dawn ve Alan Wake gibi oyunlara taşınıyor.
Daha rafine bir deneyim istiyorsanız, muhtemelen o zamanlar ‘ilk yeni nesil’ korku oyunu olan Blood Curse’a atlardım. Ama Siren, J-korku filminin en iyi tarihi dilimidir ve gerçekten de kendinizi bir tattan mahrum bırakmamalısınız.
