FromSoftware’in yöneticisi Hidetaka Miyazaki, Dark Souls III’ün 2017’de serinin son oyunu olacağını açıkladığında endişelendiğimi itiraf etmeliyim. Sekiro: Shadows Die Twice, Bloodborne’un şans eseri olmadığını ve geliştiricinin bunu yapabileceğini kanıtladı. çekirdek serisinin dahiyane formülünden ayrılır ve yine de özel bir şey yaratır, ancak bu Dark Souls değildir. Elden Ring’i altı saat boyunca oynadıktan sonra nihayet sevgili üçlemeden geçebildim. Kral öldü; Kralım çok yaşa.
FromSoft, Dark Souls’u geride bıraktı, ancak serinin güçlü yanlarını aldı ve onları yeni numaralarla güçlendirdi. abilir Elden Ring’de daha da iyi olun.
Üç oyundan sonra, Dark Souls’un ayırt edici özellikleri iyice yerleşmiştir. Şenlik ateşleri, ezoterik ilerleme yolları ve acımasız patron savaşları gibi bariz mobilyalar var, ancak dizinin gerçek kalbi ölüm, keşif ve ilerleme arasındaki ilişkidir. Güzel, dağınık bir aşk üçgeni, her zehirli havuz ve pis koridor zihninizde yanana kadar sizi her yerde mücadele etmeye devam ediyor.
Bu kısayollar, etobur hazine sandıkları ve düşman pusuları hakkında zor kazanılan bilgi, ilerlemek için çok önemlidir. Bazen, yanlış bir dönüş yapar ve dünyanın hazır olmadığınız bir köşesine girersiniz ve Dark Souls, geri dönme zahmetine bile girmeyeceğiniz kadar tek taraflı bir dayak şeklinde bazı rota düzeltmeleri sunar. düşen ruhlarınız için. Ve böylece, varken birçok Lordran, Drangleic veya Lothric’in labirent dünyalarına yaklaşmanın yolları, çoğu oyuncu ilk oyunlarında nispeten doğrusal bir yol izler.
Elden Ring biraz farklı. Yolculuğunuz, altın ağaçlar, yemyeşil çayırlar ve antik kalıntılarla karakterize güzel bir açık dünya bölgesi olan Limgrave’de başlar. Undead Burg’a vardığınızda yolunuzun oldukça doğrusal olduğu Dark Souls’un aksine, geniş açık başlangıç noktası sizi belirli bir yola girmeye zorlamaz. Burada kendi ‘başlangıç’ hikayelerinizi yaratmakta özgürsünüz ve benimkinden farklı olacaklar.
FromSoft, keşfetmenize yardımcı olmak için, size şenlik ateşlerini (veya Elden Ring terminolojisinde Grace Sites), ziyaret etmek istediğiniz NPC’leri ve diğer ilgi alanlarını işaretlemek için kullanabileceğiniz bir harita vererek Souls yapısından ayrılır. Bu, oyunculara bir yaklaşıma karar vermeden önce her bölgenin güç seviyesini hesaplayarak farklı bölgeleri keşfetme fırsatı verir. O kadar canlandırıcı bir şekilde bağlayıcı değil – Dark Souls’un yolu eşit derecede uygulanabilir bir şekilde dallansa bile, genellikle her yolu sonuna kadar görmeniz veya bölgeyi tekrarlama riskini almanız gerektiğini hissediyorsunuz.
Grace Guidance of Grace, Elden Ring’in sunduğu yeni zorluklara mükemmel şekilde ayarlanmış, şefkatli bir merhamettir.
Bunun mükemmel bir örneği, Limgrave’in ilk Lütuf Bölgesi’nin hemen ötesinde kafanıza vurmak için bekliyor: Ağaç Nöbetçi adı verilen at sırtında yüksek, ağır zırhlı bir şövalye. Aptalca bir saldırının neleri kanıtlayacağından şüphelenmek için bir bakış yeterlidir, bu da oyunun başında savaşmanın açıkça çok zor olduğudur. Sentinel’in amacı, öldüreceğiniz ilk patronunuz olarak hizmet etmek değil, görmezden gelinmektir.
Bu, açıkta, bir sis duvarı tarafından engellenmeden, yakınlarda bir Grace Sitesi ile dolaşması gerçeğiyle pekiştirilir – eğer ölürseniz, ruhlarınızı (üzgünüm, Runes) alıp oradan çıldırtabilirsiniz. Sentinel, sizi rotanıza geri döndürmek için oyunda gerçek bir altın ışık demeti olarak bulunan kritik yolu kesintiye uğratsa da, FromSoft henüz bu şövalye için endişelenmenizi istemiyor.
Bu altın ışık, bir Lütuf Alanına yaklaştığınızda havada beliren ve sizi bir sonrakine yönlendiren altın beneklerden oluşan sakinleştirici bir iz olan Lütuf’un Rehberliği’dir. Açık bir dünyayı keşfetmek bazılarına itici gelebilir, çünkü olmamanız gereken yerlere kolayca rastlayabilirsiniz. Diğer dünyalarda mücadele eden diğer oyuncuların hayali geçişleri veya bıraktıkları mesajlar gibi, Grace Guidance of Grace, Elden Ring’in sunduğu yeni zorluklara mükemmel şekilde ayarlanmış, FromSoft’un şefkatli merhametlerinden biridir.
Burada kendi ‘başlangıç’ hikayelerinizi yaratmakta özgürsünüz ve benimkinden farklı olacaklar.
Elden Ring’in ilk oyununun en heyecan verici yanlarından biri, bu RPG oyununu oynayan herkesin farklı bir deneyim yaşayacak olmasıdır. Caelid’e gitmeden önce Büyücü Sellen’e gitmeye karar verirken, Limgrave’in Ejderha-Yanık Harabeleri’ne başka biri çekilebilir. Elden Ring’in haritası benzersiz ortamlarla doludur ve istediğiniz zaman istediğiniz yere gidebileceğiniz için yanlış dönüş diye bir şey yoktur.
Lütuf Rehberliğini takip etmek beni yakındaki bir ormanda gizlenen çok sayıda askere götürüyor. Bu düşmanlar Astrolog’umun ölümcül Glintstone Pebbles’ı ile boy ölçüşemez ve onları mavi enerji oklarıyla ölüme gönderiyorum. Askerlerin izi, bir kurt sürüsünün yuva yaptığı Groveside Mağarası’nda durur.
Son patronu Farum Azula’nın Canavar Adamı olan çok kısa bir zindan. Çılgınca saldırıları vahşi görünüyor, ancak şaşırtıcı bir şekilde tahmin edilebilir ve onu büyülerle doldururken tek bir darbe almıyorum. Ne yazık ki, bu tüm FP’mi (büyü yapma suyu) tüketiyor ve yumuşacık Astrolog’um poky kılıcını çekmek zorunda kalıyor. Bunu yaparken neredeyse öldürücü bir darbe alıyorum ama Canavar Adam’ı indirmeyi başardım.
Patronun cesedi ortadan kayboluyor, beni 1.000’den fazla Rün ile ödüllendiriyor ve arkamda beni tekrar girişe ışınlayan parlak bir portal bırakıyor. Dark Souls’daki ortalama alanla bile karşılaştırıldığında, Bloodborne’un kabus gibi derin Kadeh zindanlarını bırakın, olumlu bir ısırık büyüklüğünde bir deneyim. şüpheliyim. Bir çeşit yakalama bekliyorum. Ancak bu, From’ın dünyayı doldurmaya karar verdiği yollardan biridir.
Bu mini zindanlar olmadan, oyuncular bir patronla hiç savaşmadan uzun uzadıya gidebilirler. Bu kısa karşılaşmalar, oyunculara önce büyük bir kaleden geçmek zorunda kalmadan bu memnuniyeti verir. Pumpkin Heads’ten Soldiers of Godrick’e kadar, bu mini zindanlarda, sonunda haritada düzenli düşmanlar haline gelen birçok patron var.
Groveside Mağarası, Limgrave’e kısa bir yürüyüş mesafesindedir, ancak yakında daha uzağa bakmanın zamanı geldi ve bunun için hayalet atıma ihtiyacım var. Kolayca çağrılabilir ve çok hızlı olan bu hayalet at, Elden Ring’in sizi dünyaya ve keşfetmeye çıkaran zarif dürtüsüdür. Bulduğunuz her dinlenme yerinin harita üzerinden kolayca ışınlanabiliyor olması da bir başka. Dark Souls’da bilinmeyen bir alana çok fazla girmek tuzağa düşmenize neden olabilir, oysa Elden Ring size her zaman, nerede olursa olsun ‘eve’ dönme seçeneği sunar.
Bu mini zindanlar olmadan, bir patronla savaşmadan uzun mesafeler kat edebilirsiniz.
Ön izlemedeki son iki saatim, Rich’in geçen yıl oyuna girdiğinde erişemediği bir yer olan Caelid bölgesini keşfetmekle geçti. Limgrave’nin yeşil-altın parıldayan ağaçları, altında ıssız bir köyün oturduğu uğursuz bir kırmızı gökyüzüne yol açar. Uysal hayvanlar ve Bob Ross benzeri ormanlar geride kaldı; Caelid, başlangıç alanının buruşmuş mantarlar ve iğrenç yaratıklarla dolu karanlık, çarpık versiyonudur. Sadece çevreye bakıldığında, bunun yeni oyuncular tarafından keşfedilmemesi gereken yüksek seviyeli bir bölge olduğu açıktır. Yani, elbette, cesaret ediyorum.
Çok geçmeden, tekerlekli ateş püskürten mekanizmalarla dolu bir bölge olan Caelem Harabeleri’ni keşfediyorum. Birinden büyük bir alev saldırısından kaçınmak için bir yeraltı geçidine iniyorum, sadece başka bir mini zindan keşfetmek için. Kalın sarı bir sisten iki tanıdık yüz ortaya çıkıyor: Mad Pumpkin Heads, ancak bu sefer ateşle doldurulmuş silahlarla geliyorlar. Bu düşmanla ilk karşılaştığımda, çağrılan Yalnız Kurtlarım savaşın işini çabucak yaptı. Bu sefer, kurtlarımı yok etmek için alevli çekiçlerinden sadece bir vuruş yeterli. Ölümüm kısa bir süre sonra takip ediyor.
Limgrave’den Mad Pumpkin Head ile karşılaşmak sürpriz oldu ve umarım bu, Elden Ring’in bizi tekrar eden düşman karşılaşmalarıyla tanıştıran bir örnektir. Siz güçlendikçe ve haritadaki belirli alanları aştıkça, her zaman sizi bir kazığa indirmeye hazır güçlü düşmanlarla dolu yerler olacaktır. Bir zamanlar zorba olan düşmanların güçlendirilmiş versiyonlarıyla savaşmak, kendi gücünüze dair algınıza meydan okumak için harika bir yoldur. Klasik Souls modasında her zaman daha büyük ve daha kötü bir şey hemen köşede.
Caelid’deki zamanımın çoğu, çok güçlü düşmanlardan kaçmakla geçiyor, ancak neler olduğunu görmek için ileriye bakmak güzel. Elden Ring’de pek çok yeni mekanik ve özellik var ama bu geniş dünyayı keşfetmek için sadece altı saatim vardı. Halihazırda, beni yok eden aşırı güçlü düşmanlara karşı adil bir mücadele için sabırsızlanıyorum: Beni alt eden canavarların bir listesini yapıyorum ve intikam için tamamen geri dönme niyetindeyim. Sonra tekrar, kim bilir… bir sonraki deneyimim tamamen farklı olabilir.