S­o­n­ ­T­r­e­n­ ­E­v­ ­İ­n­c­e­l­e­m­e­s­i­ ­–­ ­B­e­r­b­a­t­ ­(­İ­y­i­ ­B­i­r­ ­Ş­e­k­i­l­d­e­)­

Ancak bu kaos fırtınasında gerilimi biraz hafifleten birkaç sabit var. Her mürettebat üyesinin, belirli bir durumda size fayda sağlayacak, diğer durumda ise engel olacak, kendine özgü özellikleri ve becerileri vardır. Ek olarak, her mürettebat arkadaşının izlemeniz gereken bir sağlık, dayanıklılık ve moral çubuğu vardır. Bunlardan herhangi biri çok düşük olursa oyun biter.

Daha sonra sıcaklık da devreye giriyor. Mürettebat arkadaşlarınızı sürekli Sibirya’nın soğuklarına gönderirseniz donarak ölecekler. Buna karşı koymak için tren kompartımanlarınıza bir miktar ısıtma ve yalıtım kurmanız gerekir. Bununla birlikte, uyarı, ısıtmanın aynı zamanda trene güç sağlayan yakıtın aynısını kullanmasıdır, bu da sizi temelde bitmeyen bir kıtlık döngüsüne sokar.

Oyun temel olarak size bir ders vermek istiyor ve o dersi çok iyi öğrenmenizi istiyor. Çok acı çekeceksin! Her şeyi minimumdan maksimuma çıkarmak ve optimize etmek imkansızdır. Last Train Home’un ödemesini yaparken neredeyse kesinlikle kayıplara uğrayacak ve bazı hatalar yapacaksınız. Bu durumlarda yapabileceğiniz tek şey hatalarınızla yaşamayı öğrenmektir.

Eve Dönüş Son Treninin Taktiksel Yönü

Daha önce Company of Heroes oynadıysanız, muhtemelen Last Train Home’un taktik sistemine de zaten aşinasınızdır. Sadece birkaç değişiklikle. Temelde oyun, Company of Heroes’un arazi/koruma sistemine sahip, ancak XCOM’un bazı mekanikleri ara sıra birbirine karışmış durumda.

Bazen biraz kurşun süngerimsi hissetme eğiliminde olan Company of Heroes’un aksine, Last Train Home çok affetmez. Askerinizi devirmek için yalnızca bir serseri kurşun yeterli. Daha sonra onları stabilize etmek ve iyileştirmek zamana karşı bir yarışa dönüşür. Aksi takdirde askerinizi sonsuza kadar kaybedersiniz.

Burası benim için savaş çatışmalarının en eğlenceli kısmı olan gizlilik mekaniğinin devreye girdiği yer. Mühimmat ve ilaç kıttır ve her çatışmayı çatışmaya dönüştüremezsiniz ve yapmamalısınız. Lojistik açıdan bu mümkün değil. İdeal olarak, her bir çatışmayı tek bir kurşun bile sıkmadan bitirmek istersiniz. Ancak söylemesi yapmaktan daha kolay.

Neyse ki bazı roller gizlilik konusunda çok başarılı. Daha spesifik olmak gerekirse Tüfekçi, İzci ve Bombacı. Doğru yetenek ve becerilerin kilidini açarak kendi özel kuvvetler biriminizi oluşturabilirsiniz. Keşke 1918’de gece görüş gözlüğü de olsaydı. Ne olursa olsun. Harcanan kaynaklardan daha fazla kaynak kazanılarak tamamlanan her karşılaşma başarılı bir karşılaşmadır.

Yükseltme Yaparken Daima Üç Adım İlerisini Planlayın

Tekrar edeceğim. Last Train Home’da kaynaklar kısıtlı. Çok az oldukları için kesinlikle 3 adım ilerisini planlamanız gerekiyor. Yükselttiğiniz söz konusu şey yüzeysel olarak faydalı görünse bile, tüm kaynaklarınızı tek bir şeye yönlendirmek nadiren doğru bir hareket tarzıdır. Bu hem eğitim yükseltmeleri hem de mürettebat yükseltmeleri için geçerlidir.

Bu oyundaki yükseltmeler “temel seviyeye göre bir gelişme” değildir. Daha çok “dibinden yavaşça yukarı tırmanma” çizgisindeler. Belirli bir şeye ne kadar kaynak yatırırsanız yatırın, sonunda performansından asla tam olarak tatmin olmayacaksınız. Bu nedenle kaynakları tek bir büyük şey yerine birçok küçük şeye yaymak genellikle daha iyidir.

Last Train Home Hakkında Beğendiğim Şeyler

Last Train Home çok özel bir oyun türüdür. Ve bana göre olumsuzluklardan çok olumlu yönleri var. Üzerimde en büyük izlenimi bırakan şey hikaye ve ister oyun içi diyaloglar ister canlı aksiyon ara sahneleri olsun, onun tasvir edilme şeklidir. Anlatımın kendisi muhteşemdi, çünkü kendimi hikayeye ve dünyaya kaptırmama gerçekten yardımcı oldu.

Beğendiğim bir diğer şey ise oyunun zorluğuydu. Tüm deneyimi çok daha gerçekçi hissettirdi. Her tamirci sizi test etmek için tasarlandı. Her karar, beraberinde küçük bir mühlet veya şiddetli bir ceza getirir. Bu, sizi alçaltan ve oyuna saygı duymaya zorlayan bir oyun türüdür, aksi halde!

Eve Dönüş Son Treniyle İlgili Hoşuma gitmeyen Şeyler

Last Train Home ile yaşadığım tek gerçek büyük yakınma, oyuna ilk girdiğimde yaşadığım performans sorunları. Oyunu oynanamaz hale getiren büyük bir kare hızı düşüşü ve korkunç bir gecikmeyle karşılaştım. Ancak bu çeşitli faktörlerin sonucu olabilir. Belki ekipmanım eskidir, belki bir inceleme yapısında oynadığım için, belki de sadece sürücüler sorun çıkarıyordur.

Ne olursa olsun şunu belirtmekte yarar var. İşin komik yanı, oyundan çıkıp DirectX 12 modunda yeniden başlattığımda tüm sorunlar ortadan kalktı.

Sonuç olarak, Last Train Home biraz niş olmasına rağmen gerçekten keyifli bir oyundur ve kesinlikle herkese göre değildir. Eğer taktiksel bir unsura sahip hayatta kalma/yönetim oyunlarını seviyorsanız, kesinlikle çok eğleneceksiniz, ancak biraz stres atmak için bir oyuna atlamayı seven sıradan bir oyuncuysanız, o zaman bunu yaptığım için üzgünüm. ama bu bunun için bir oyun değil.

Pek çok modern oyunun aksine bu bir dopamin enjeksiyonu değil. Daha ziyade size bir deneyim aktarmaya çalışan bir sanat eseri ve bu bakımdan bunu mükemmel bir şekilde yapıyor. Last Train Home’u oynamak için zaman ve sabır harcamaya istekliyseniz, bunun sizi temelden daha derin bir düzeyde değiştireceğine inanıyorum ve oyunların amacı da budur.

Last Train Home incelememiz hakkında ne düşünüyorsunuz? Bu konuda ne düşündüğünüzü aşağıdaki yorumlarda paylaşın.

Bu inceleme aşağıdakilere dayanmaktadır: PC versiyonu ile ilgili Eve son tren. Anahtar sağlandı bsen İndigo İnci ve SEGA.