K­a­r­l­o­v­y­ ­V­a­r­y­:­ ­S­a­n­s­ü­r­e­ ­M­e­y­d­a­n­ ­O­k­u­y­a­n­ ­U­z­u­n­ ­M­e­t­r­a­j­l­ı­ ­‘­K­a­r­a­n­l­ı­k­ ­M­a­d­d­e­’­ ­f­i­l­m­i­n­i­n­ ­İ­r­a­n­l­ı­ ­y­ö­n­e­t­m­e­n­i­,­ ­F­i­l­m­i­n­i­n­ ­N­a­s­ı­l­ ­“­B­i­r­ ­İ­ç­ ­D­e­v­r­i­m­i­n­ ­S­o­n­u­c­u­”­ ­O­l­d­u­ğ­u­n­u­ ­A­n­l­a­t­ı­y­o­r­

K­a­r­l­o­v­y­ ­V­a­r­y­:­ ­S­a­n­s­ü­r­e­ ­M­e­y­d­a­n­ ­O­k­u­y­a­n­ ­U­z­u­n­ ­M­e­t­r­a­j­l­ı­ ­‘­K­a­r­a­n­l­ı­k­ ­M­a­d­d­e­’­ ­f­i­l­m­i­n­i­n­ ­İ­r­a­n­l­ı­ ­y­ö­n­e­t­m­e­n­i­,­ ­F­i­l­m­i­n­i­n­ ­N­a­s­ı­l­ ­“­B­i­r­ ­İ­ç­ ­D­e­v­r­i­m­i­n­ ­S­o­n­u­c­u­”­ ­O­l­d­u­ğ­u­n­u­ ­A­n­l­a­t­ı­y­o­r­


2023 Karlovy Vary Film Festivali, programının önemli bir bölümünü İran sinemasına ayırıyor; İran’da son dört yılda yapılmış dokuz filmin sergilendiği ‘Başka Bir Doğuş: Şimdi ve Burada İran Sineması’ başlıklı özel bir retrospektif bölüm.

İran’ın ülke çapındaki son protestoları, Eylül 2022’de Mahsa Amini’nin İran’ın başörtüsü yasasını ihlal ettiği için tutuklandıktan sonra polis nezaretinde öldüğünde ve ardından gelen acımasız ve geniş çapta kınanan hükümet baskısından festival tarafından açıkça bahsedilmese de, filmlerin açıkça belirtilmediğini söyledi. Seçilenler, “İranlı sanatçıların zorlu gerçekler karşısında yanan yaratıcılığının içgörülü bir tanıklığını” sunuyordu.

İlginç bir şekilde, bu retrospektifin dışında ve Karlovy Vary’nin Proxima Yarışması’nda gösterilen uzun metrajlı filmler arasında, İranlı bir yönetmenin ülkesindeki gerçekliğe doğrudan meydan okuyan ve kısmen değişim çağrılarından doğan bir filmi var. protestoların bir parçasıydı.

Dışarıdan, Karim Lakzaheh’in siyah beyaz özelliği Karanlık maddeDünya prömiyerini 4 Temmuz’da Çek Cumhuriyeti’nde yapan film, film yapımcılığı ve yapımcılar hakkında ilgi çekici bir hiciv komedisine benziyor. Bir aktör ve aktris, ana akım bir filmde rol alamaz, bu yüzden finansmana yardımcı olması için küçük bir hırsızlık meselesini gerektiren kendi filmlerini yapmaya karar verin.

Ancak 36 yaşındaki Lakzaheh’in açıkladığı gibi, hayali film içinde film İran’ın sansür kurallarına, yerel sinema endüstrisini boğduğunu söylediği kurallara karşı çıkıyor ve gerçekten toplumu eleştirebilecek, ancak yalnızca katı parametreler dahilinde yapılmış özellikler görüyor. Karanlık madde zorunlu başörtüsü kuralına da aykırıdır, “sahte resimler yapmaya devam etmemek” için “iç devrimden” çıktığını söylediği bir karar. Protesto hareketinin ardından birçok genç İranlı tarafından hissedildiğini söylüyor.

Lakzaheh’in belirttiği gibi Hollywood Muhabiriprömiyerden önce konuşan İran’daki son karışıklıklar sayesinde, onun yeni başarıya bakış açısı saygın veya popüler olmak değil, “dürüst filmler” yönetmektir.

Basın dahil herkesin görmesini engellediniz. Karanlık madde Karlovy Vary galasına kadar. Bu nedendi?

Göstermeyi çok isterdim. Ancak tüm yapımcılar ve oyuncular hala İran’daydı ve bu film zorunlu başörtüsü kuralı olmadan çekildi, bu yüzden onları ülkeyi terk edene kadar tehlikeye atabilirdi. Bu yüzden sadece tedbirliydik.

Bu başörtüsü kuralını çiğnemekle, İran’a geri dönmek söz konusu olduğunda siz, oyuncularınız ve ekibiniz için ne anlama geliyor?

Dürüst olmak gerekirse bilmiyoruz. Ama genellikle sorun ülke dışına çıkmaktır. Geriye dönersek, ne olacağı hakkında hiçbir fikrimiz yok.

Yani ne Karanlık madde hakkında? Açıklamadan, film yapımı ve film endüstrisi hakkında bir hiciv gibi geliyor. Bu doğru mu?

Bu kesinlikle doğru. Ama hikayeyi bozmamak için aynı zamanda evren, karanlık madde ve astroloji ile de ilgili. Bir süre astroloji kursuna gittim. Bu sadece temel bilgilerdi. Bunun için sinema ve hikaye merakımla birleştirdim.

Ancak ana fikir, temelde kendi hayatlarımızdan ve kendi girişimlerimizden, kendi denemelerimizden ve çoğu zaman yeterli paramız olmadığı halde film yapma konusundaki başarısızlıklarımızdan ilham alıyor.

Özette de karakterlerinizin yaptığı filmin sansür kurallarına meydan okuyan bir film olduğu yazıyor. Bu sadece kadın karakterlerinizin başörtüsü takmamasından mı kaynaklanıyor?

İran’daki sansür sadece başörtüsü veya cinsellikle ilgili herhangi bir şeyle ilgili değil. Elbette bu önemli, ancak İran’da yaygın olarak sansürlenen şey, yeni bir fikir olan her şey. Aslında yeni bir fikri sansürlüyorlar. Yani bu filmde sansürlenebilecek yeni bir fikir var. Bu sansür, yeni bir sinema dalgasının oluşmasını engelledi. Bu yüzden bu filmde 1950’ler ve 60’lar Fransız sinemasının Yeni Dalgası’nı takip etmeye, ondan ilham almaya ya da onlara atıfta bulunmaya çalıştım.

Ne tür yeni fikirler sansür tarafından durdurulur?

En önemlisi idealist bir toplum görüşü vardır. Ne zaman toplumun gerçekliğine doğru ilerleseniz, bu mutlaka yeni bir fikir olmayabilir, ancak başlangıçta sansürlenebilecek şey budur. Tıpkı Hindistan’da olduğu gibi bizde de bir Bollywood imajı var ama toplumun gerçekleri çok farklı. Ve bu görüntünün İran filmlerinde yeri yoktur.

Yani, sansürcülerin yurtiçinde ve yurtdışında yansıtmak istediği, İran toplumunun belirli bir imajı var ve bunun dışındaki her şey yasaklanabilir mi?

Burada ince bir nokta var. Asghar Farhadi gibi film yapımcıları tarafından İran’da yapılmış, iyi, sosyal filmler olan ve aslında toplumu eleştiren birkaç film görmüş olabilirsiniz. Ama asıl mesele şu ki, bu filmlerin yapımcıları ve yatırımcıları aslında devletle bağlantılı kişiler, dolayısıyla bu eleştiri bile sahte bir imaj olabilir. Yani bu filmler toplumu eleştirse de, mesele şu ki bu eleştiriler aslında sahte eleştiriler.

Bu yüzden, kafamın tepesinde, Ken Loach tarzı bir filme, yoksulluk ve yolsuzluk ya da eyalet içindeki kötü yönetim hakkında bir mutfak lavabosu dramasına izin verilmezdi.

Evet, bir Ken Loach filmi sansürlenirdi. Ama mesele şu ki, her zaman bir kalıp vardır, bir klişe vardır. Ve bu sınırlar içinde hareket edebilir ve eleştirinizi yapabilirsiniz. Ama o sınırların dışına çıkamazsın yoksa sansürlenirsin.

Öyleyse, İran’dan çıktığını gördüğümüz filmlerin çoğunun tamamen aynı olmadığı, ancak gerçekten kalıbı kırmadığı hissi var mı? Dediğin gibi, Yeni Dalga şansı yok.

Evet kesinlikle. Genç bir sinemacı, toplumla ilgili sosyal filmler yapmayı esas alan bir film yapıp sinema endüstrisinin ana akımına girmek istediğinde, bunun tam olarak sansürlenmediğinin, filmin arkasındaki yapımcılar tarafından şekillendirilip şekillendirildiklerinin farkında değildir. film. Filmdeki eleştiri seviyesinin tehlikeli olmadığını biliyorlar. Her yıl bir kaç genç kısadan uzun metrajlıya geçiyor ama özelliklerini izlerseniz kalıbı görürsünüz, sonucun hep aynı olduğunu görürsünüz.

fikir nedir Karanlık madde bu sansürcüleri rahatsız eder mi?

Peki başörtüsünden bahsetmeliyiz. Bu film başörtüsü olmadan çekilmiştir. Ancak hikaye, tıpkı babasına meydan okumak isteyen ve sonunda kendi yolunu bulan bir genç gibi, birbirleriyle birlikte olan, ana akım sinemaya meydan okuyan, istediklerini yapmak isteyen genç bir erkek ve kızı görüyor.

Filmde kadınların başörtüsü takmaması kararı İran’da geçen yıl yaşanan protestolara ve gördüğümüz her şeye bir tepki olarak mı alındı?

Aslında filmin ilk birkaç dakikasında göreceksiniz, başörtülü. Ancak bu düzenlemeden kurtulma kararı kişisel, duygusal bir şeydi – bir filmde sahte resimler yapmaya devam edemeyeceğime karar verdim. Çünkü gençler olarak kendi toplantılarımızda başörtümüz yok. Gençlerin gerçek imajı, ister başörtüsü olsun, ister ilişkileri olsun, aslında sansürlenecek ilk şey… O resmin aslında yaşadığımız gerçeği bu.

Sizce filme İran’da tepkiler ne olacak?

Benim için gerçekten önemli değil. Aslında sen sorana kadar bunu düşünmemiştim. Belki biraz daha düşünmeliyim.

Geçen yıl İran’da çok sayıda protesto ve hükümet baskısı ile olan her şey göz önüne alındığında, sizin gibi film yapımcıları için durum nedir?

Benim gibi insanların başına gelen, o devrimin içimizde gerçekleşmesidir. Başörtüsü toplumda hâlâ zorunlu ama insanların içinde bir şeyler değişti. Başarıya bakışımız değişti. Ve bence bu, o kadar kolay elde edilemeyecek en büyük başarılardan biri.

Kulağa benziyor Karanlık madde kendi film yapım devriminizdir

Devrim yaratan bir film değil ama içsel bir devrimin sonucu olduğu kesin. Nispeten genç bir insan olarak, ünlü olma, popüler olma ve benzeri bir başarı fikrim vardı. Ama şimdi bu değişti.

Şimdi başarıya ilişkin yeni görüşünüz nedir?

Dürüst filmler yapmak.

Açıkçası, yapmak istedikleri işi yapmak için İran’ı terk eden birçok film yapımcısı var. Gelecekte kendini böyle mi görüyorsun?

Gençken, grup kavgaları yapardık ve genellikle yenilirdik. Ve bazen kaçardık. Ama kaçtığımda öyle bir vicdan azabı çektim ki kalmaya ve dayak yemenin acısına katlanmaya karar verdim. Şimdi İran’a dönüyorum ve dayak yiyeceğim.


Popular Articles

Latest Articles