Marvel Sinematik Evreni, 31 film, 8 TV şovu ve yolda olan daha fazlasıyla büyük ve karmaşık. Ne yazık ki, MCU başka bir dev karmaşıklık kepçesine yardım etti ve hepsi Ant-Man & The Wasp: Quantumania yüzünden. Ya da daha doğrusu, filmin ana kötü adamı Fatih Kang.
Ant-Man 3’ü henüz izlemediyseniz, geri dönüp daha sonra geri gelmek isteyeceksiniz. Spoiler bölgesinin derinliklerine iniyoruz ve filmin son perdesinden bazı önemli noktalardan bahsediyoruz. İzlediyseniz ya da spoiler vermeyi umursamıyorsanız, okumaya devam edin.
Marvel Cinematic Multiverse zaten dağınık
Standart MCU zaman çizelgesinin dağınık olduğunu düşünüyorsanız, alternatif gerçeklikler ve zaman çizelgeleri olasılığını açmak, her şeyi takip etmeyi önemli ölçüde zorlaştırır. Belki TVA, “kutsal zaman çizelgesi” kavramıyla doğru fikre sahipti, ancak kesinlikle her şeyi çok daha düzenli ve dolayısıyla takip edilmesi daha kolay tutuyor.
Multiverse Saga başlamadan önce MCU’yu takip etmek oldukça kolaydı. Oturup Iron Man’den Endgame’e kadar tüm filmleri izlediniz. WandaVision gibi MCU TV şovlarını eklemek, onu biraz daha karmaşık hale getirdi ve daha büyük bir zaman yatırımı gerektirdi, ancak ilerlemenin hala açık ve doğrusal bir yolu vardı.
Sonra çoklu evren devreye girdi ve “her şey birbiriyle bağlantılı” fikrini yepyeni uç noktalara taşıdı. Loki’nin birinci sezonu, bu sıçramayı gerçekleştiren ilk diziydi ve orijinal aktörleri tarafından oynanabilecek veya oynanamayacak karakter varyantları fikrini ve ekranda gördüğümüz zaman çizelgesinden daha fazlası olduğu fikrini ortaya koydu.
Spider-Man: No Way Home gibi sonraki taksitler, bu zaman çizelgelerinden bazılarının daha önce bir filmde gördüğümüz karakterleri ve maceraları, yani Tobey Maguire ve Andrew Garfield’ın canlandırdığı Örümcek Adamları içerdiğini ortaya koydu. MCU’da uygun olmayabilirler, ancak akrabalar ve ekranı Tom Holland ile paylaştılar.
Aniden, MCU’nun daha önce gördüğümüzden çok daha büyük ve görkemli olabileceği ihtimali ortaya çıktı. Ve bu, şimdiye kadar olan her şeyi takip etmeyi önemli ölçüde zorlaştırdı; bizi gördüğümüz her şeyi ve bunun gelecekteki MCU hikayelerinde nasıl rol oynadığını sorgulamaya zorluyor.
Örneğin, Netflix’in Daredevil’i. MCU’dan uygun şekilde ayrılan bir çoklu evren hikayesi mi? Yoksa dizideki Matt Murdoch, She-Hulk ve Daredevil: Born Again’de görünenle aynı mı? Bunlar, hayranların yıllarca tartışabilecekleri ve tartışacakları sorular ve bu, sıradan hayranların neler olup bittiğini sağlam bir şekilde kavramasını çok daha zorlaştırıyor.
Kang kişileştirilmiş çok yönlü deliliktir
Bir çoklu evren deliliğiyle uğraşmak Doctor Strange’in işi olsa da, Fatih Kang esasen çok evrenli kafa karışıklığının kişileştirilmesidir.
Oyuncu Jonathan Majors’a göre Kang, Marvel’ın çoklu evreninin her bir evreninde bir şekilde görünen bir karakter olan “Nexus Varlığı” olarak bilinen şeydir. Scarlet Witch, MCU’da daha önce gördüğümüz bir başka önemli bağlantı noktasıdır.
Sonsuz sayıda evren, sonsuz sayıda Kang anlamına gelir ve bunların katı bir oranı, zaman ve uzayda seyahat etmelerine izin veren aynı teknolojiye sahip olacaktır. Bu nedenle, Thanos gibi bir kötü adamı öldürmek genellikle onun sonsuza dek gittiği anlamına gelse de, Kang’ın tekrar ortaya çıkıp çıkmayacağı (ya da gelmeyeceği) konusunda hiçbir şey söylenemez.
Quantumania’nın zirveye ulaşan yumruk dövüşünde gördüğümüz gibi, Kang’ı öldürmek tehdidin bittiği anlamına gelmez. Kang’ın alternatif bir versiyonunun Marvel’ın kahramanlarını üzmek için ortaya çıktığını görmekle kalmayıp, aynı Kang’ın kendi zaman çizelgesinde daha erken bir noktada yeniden ortaya çıktığını bile görebiliriz.
Öyleyse, Quantumania’nın son jenerik sahnesinde görünen ve Loki 2. sezonda ortaya çıkacak gibi görünen Victor Timely’nin, hayatının daha erken bir noktasında Kuantum Alemine sürgün edilen Kang ile aynı olmadığını kim söyleyebilir? Veya kolezyumdaki Kanglardan biri, Loki 1. sezondaki TVA’nın arkasındaki nihai güç olan He Who Remains’in daha genç bir versiyonu mu?
Hayranları yıllarca tartışmaya devam ettirecek olan bu tür sorular ve bu, izleyicilerin her zaman Kang’ın her görünüşünün neler getirebileceği konusunda tahminlerde bulunacağı anlamına geliyor. Kahretsin, Scott Lang’ın kendi kahramanca eylemlerini sorgulaması ve hafif bir varoluşsal kriz geçirmesi için yeterliyse, o zaman seyircinin soruları olacağı garantidir.
Sonuç olarak
Geçen yıl meslektaşım Marshall Honoroff, MCU’yu öldür çünkü Marvel çizgi romanları örneğini takip etti ve kendisini “dik bir başlangıç maliyeti olan dağınık, labirent, aşılmaz bir mitos” a dönüştürdü – ama zamanın yaklaşık altıda birinde.
Bu, Kang’ın kendi izini bırakmak ve potansiyel olarak bu karmaşıklığı 11’e çıkarmak için sahneye çıkmasından önceydi. Bu, zaman çizelgesi bir kase ıslak spagetti kadar doğrusal ve tutarlı olan bir çizgi roman karakterine uyuyor.
Sonra tekrar, belki de buradaki gerçek kötü adam olayları fazla düşünüyor. Kang’ın doğası, onun karmaşık bir karakter olduğu anlamına gelir ve en basit seçenek, onu çok fazla düşünmemeye çalışmak olabilir. Her seferinde tam olarak aynı versiyon olmayabilir, ancak tanınabilir bir şekilde Kang olduğu sürece çok da önemli olmayacak. Ayrıca, Jonathan Majors’a her ortaya çıkışında karaktere yeni bir dönüş yapma fırsatı verir.
