Makale, LK-99’un varlığı (veya olmaması) lehinde ve aleyhinde sunulan birikmiş kanıtları gözden geçiriyor the insanlığı tanınmaz (ve son derece enerji verimli) bir geleceğe götürmek için oda sıcaklığında, ortam basıncında süper iletken. Tartışma aynı meseleler etrafında dönmeye devam ediyor: yoğun madde araştırmacılarının kuantum etkileriyle uğraşıyor olması (hâlâ yarışan araştırmalar ve bilimsel gerçekliğe dönüştürülecek bilgi hazineleri var), zaten araç yüklü olana yalnızca ek bir anahtar atıyor. , orijinal Kore gazetesinde yayınlanan yeterince net olmayan tarif.
Tavşan deliği bilim adamlarının takip ettiği LK-99, bakır sülfit (Cu2S) safsızlıklarıyla ilgilidir. Koreli yazarların özdirençte on kat düşüş (0,02 ohm-santimetreden 0,002 ohm-cm’ye) saptadıkları sıcaklığın özgüllüğü kesin ipucu gibi görünüyor. Illinois Urbana-Champaign Üniversitesi’nde kimyager olan Prashant Jain, dikkatini en çok çeken detayın bu olduğunu söyledi. Mesele şu ki, Jain bu belirli sıcaklığı daha önce görmüştü: bu, bakır sülfürün (LK-99 sentez sürecinden kaynaklanan safsızlıklardan biri) bir faz geçişine uğradığı sıcaklıktır. orijinal yazarların LK-99’a atfettiği süper iletkenliğe doğru aynı geçişle neredeyse aynı olan bir şekilde, bu faz geçişinin gerçekleşmesi için gereken sıcaklığın altında.
Çin Bilimler Akademisi’nden (CAS) bir fizikçi olan Jianlin Luo ve ekibi, bakır sülfürün yaygınlığına açıklık getirmeyi amaçlayan iki deney gerçekleştirdi. Bu deneylerden ikinci numune, direncinin 112 derece C’ye (385 Kelvin) düştüğünü gördü ve bu, Koreli ekibin gözlemlerine uyuyordu.
Ancak orijinal makalenin yazarları tarafından kaleme alınan belgeler (baş yazar Lee Suk-bae liderliğinde)) sorunun sadece bir parçasıdır: şu anda bilim adamlarının, LK-99 içindeki bakır atomları (bakır sülfür değil) ile değiştirilen kurşun atomlarının sayısını artırmak için sentez sürecini doğru bir şekilde yönlendirmenin şu anda bildikleri hiçbir yolu yoktur. kendisi (son derece basitleştirilmiş bir şekilde, Koreli yazarların numunelerinde ortaya çıkan oda sıcaklığı ve ortam basıncı süper iletkenliğine atfetmelerinin nedeni budur). Bu, ne kadar belirsiz ve hayal kırıklığı yaratsa da, LK-99’u incelerken dikkate alınması gereken faktörlerden biridir. Donanım dünyamızda sızıntılara ve doğrulanmamış raporlara serpmeye alıştığımız tuzun bilimsel karşılığıdır.
LK-99’un yapısının süper iletken davranışa elverişli olup olmadığını anlamak için simülasyonları kullanan teorik cepheye gelince, ABD-Avrupalı bir grubun yaptığı yeni araştırma da LK-99 örneklerinin hassas X-ışını görüntülemesini gerçekleştirdi. Onların gözlemleri sonuca varmalarına yol açtı bu ilk makalelere ve umut verici (kesin olmasa da) görünümlerine rağmen, LK-99’un düz bantlarının (elektronların kayıpsız bir şekilde içinden geçebildiği) süperiletkenlik için elverişli değildi.
Daha yakın zamanlarda, Almanya, Stuttgart’taki Max Planck Katı Hal Araştırma Enstitüsü’nden bir ekip, LK-99’un saf, tek kristallerini sentezlediklerini bildirdi. Araştırmacılar, “yüzen bölge kristal büyümesi” adı verilen bir teknik kullanarak, bakır sülfit safsızlıkları içermeyen LK-99 kristallerini büyütmeyi başardılar. Ortaya çıkan saf LK-99 (Pb8.8Cu1.2P6O25 formülüyle), diğer çalışmalar ve çoğaltma girişimleriyle aynı çizgide davranış sergiledi: bir süper iletken değil, bir yalıtkan gibi davrandı. Bu saf, mor numuneler de ferromanyetizma (beklendiği gibi tamamen ortadan kaldırılamayan Fe safsızlıklarından) ve ayrıca diyamanyetizma. Bu, onları safsızlıklardan ayrıldığında LK-99’un bir süper iletken olmadığı sonucuna götürdü; Makalede yazdıkları gibi, veriler onları LK-99’un bir süper iletken olmadığı sonucuna götürdü, nokta.
başlığı varken DOI aşılanmış Doğa parça özür dilemeden “LK-99 bir süper iletken değildir” yazıyor, makalenin gövdesindeki ilk cümle, olasılığa yer bırakıyor. “Araştırmacılar gözükmek LK-99 bulmacasını çözmüş olmak.” (Vurgu bizim.) Doğa , görünüşe göre, keskin manşetlerin ötesinde değil, ancak bilimde her zaman yapılacak daha fazla çalışma var. Sadece destanla ilgili tüm kanıtları gözden geçirmek için bile olsa, makalenin tamamı okunmaya değer.
Ve belki de bu daha iyi. Orijinal makalenin verilerindeki boşluklar ve LK-99’u kopyalamanın zorluğu nedeniyle, bilim camiasında hala LK-99 efsanesinin henüz bitmediğini düşünenler var.
