Cop15’in ardından yeniden yabanıllaştırma, Birleşik Krallık’ta bizonların yeniden tanıtılmasından jaguarın Arjantin’e dönüşüne, vahşi atların ve kartalların Hollanda’da yayılmasına kadar dünyanın her yerindeki projelerle merkez sahneye geri döndü. onuncu Rewilding Europe projesinin lansmanı, vaşakların Madrid’in doğusundaki platoya dönüşü. Rewilding Europe, 2011 yılında dört uzun süreli korumacı tarafından kurulmuş olup, merkezi Hollanda’nın Nijmegen kentinde bulunan ve iklim üzerinde olumlu bir etkiye sahip olmak ve teşvik etmek amacıyla vahşi yaşamı genişleterek bazı Avrupa manzaralarını doğal hallerine döndürmek için çalışan bir STK’dır. biyolojik çeşitlilik
Grubun çabaları, Avrupa bizonu ve İber vaşağı gibi nesli tükenmekte olan türlerin popülasyonunun artmasına yardımcı oldu ve etkilerini, İskoçya’nın Dağlık Bölgesi’nden Bulgaristan ile Yunanistan arasındaki Rodop Dağları’na kadar 12 Avrupa ülkesine yayılmış on coğrafi bölgede kademeli olarak genişletti. Orta Apeninler. İtalya’da Rewilding Europe, Mario Cipollone liderliğinde yerel ortaklarla birlikte çalışarak 100.000 hektarın üzerinde bir alanı kapsayan ve Abruzzo, Molise, Lazio ve Majella milli parklarını Sirente Velino Bölge Parkı’na bağlayan beş büyük “birlikte yaşama koridoru” geliştiriyor. Marsika boz ayısının en ikonik tür olduğu tüm alanlar.
Amaç, koridorlardaki vahşi yaşamı desteklemek, böylece parklardaki bolluğu artırmak, hayvanların verdiği zararı azaltmak ve yerel halkın faydalanmasını sağlamaktır. Saha eylemleri, ayı ölümlerini azaltmaya, bir arada yaşamayı teşvik etmeye, koridor alanları çevresinde doğaya dayalı işletmeleri desteklemeye ve yerel topluluklar ile bu alanları ziyaret eden insanlar hakkında farkındalık yaratmaya odaklanıyor.
Bu yeniden doğallaştırma çabaları, Avrupalıların yüzyıllar boyunca doğaya verdiği ölçülemez tahribatı onaramayacak, ancak doğal ekosistemlerin yok edilmesinin ana motorunun tarım olduğunu akılda tutarak, mümkün olan yerlerde biyolojik çeşitlilik kayıplarını kapatarak bir denge sağlamayı amaçlıyor. ve sığırların kesimlik olarak yetiştirilmesi sayesinde artık dünyadaki memelilerin %96’sının besi hayvanı veya insan olduğunu ve yalnızca %4’ünün vahşi hayvanlar olduğunu.
Zararı sınırlamak için bazıları, rejeneratif tarım uygulamaları veya eski sulama sistemlerinin kullanılmasıyla geçmişten ilham alıyor. Diğerleri ileriye bakıyor, tozlaşan böceklerin çoğalmasını teşvik etmek için yeşil çatıları yaymak veya balinaları izlemek için yapay zeka kullanmak gibi yenilikçi koruma önlemlerini benimsiyor. Genel olarak, insanlık ve doğal dünya arasındaki ilişkinin tarihi iyi değil.